Hoewel ik heel wat gewend ben, deed mij het onderstaande toch schrikken. Ik ben verontwaardigd, kun je wel zeggen. In ons vakgroep overleg stond ‘Grensoverschrijdend gedrag’ op de agenda. En daarin kwam onverwacht naar voren dat het binnen Windesheim nogal eens voorkomt dat docenten het slachtoffer zijn van hufterig gedrag en intimidatie in de klas.
Er zijn blijkbaar studenten die het nodig vinden om een docent het bloed onder de nagels weg te halen. Het gaat hier dan bijvoorbeeld om het herhaaldelijk verstoren van lessen, een buitenproportioneel ‘felle’ discussie aangaan, ongeremd reageren of het constant onderbreken van een docent.
En, alsof dit nog niet genoeg is, wordt de uitgedaagde docent soms ook nog ongegeneerd, ongevraagd en ongewenst met het reeds in de aanslag gehouden mobieltje gefilmd.
Helaas zal de kring eromheen niet of nauwelijks durven ingrijpen, uit angst zelf het slachtoffer te worden. Dus lachen de meesten maar een beetje schaapachtig mee of kijken ongemakkelijk weg.
Asociaal
Hoe is het toch in vredesnaam mogelijk dat een Hbo-student het in het hoofd haalt om tot dergelijk asociaal gedrag over te gaan? En dan vindt dat dit normaal of grappig is? Dit is al onacceptabel als het gaat om tieners, maar komaan, dit is niet meer weg te schrijven onder puberaal gedrag.
Het is zorgwekkend dat een volwassen student tijdens de beroepsopleiding hier mee weg denkt te komen. Ik denk niet alleen aan de gevolgen voor docenten en klasgenoten, maar ook voor stageplekken waar we deze studenten naartoe sturen en voor de mensen (cliënten, patiënten, noem maar op) waar we dergelijke ongeleide projectielen op loslaten.
Grenzen
Op middelbare scholen neemt de criminaliteit in allerlei vormen schrikbarend toe. Nemen leerlingen dit mee naar het beroepsonderwijs? We proberen op allerlei manieren klaar te staan voor ‘student slachtoffers’, maar hoe gaan we om met de ‘daders’? Durven we hier tegenin te gaan en grenzen te stellen in ons hoger onderwijs?
De impact op de getroffen docent kan groot zijn. Onzekerheid en het gevoel van onmacht, veroorzaakt door ongemanierde en hondsbrutale enkelingen is slechts een deel van de gevolgen.
Het liefst zou je zo’n student toch ouderwets bij kop en kont pakken en op de gang zetten, of met een verwijsbriefje doorsturen naar de studentenpsycholoog!?
Sancties
Er zijn huisregels op Windesheim, meldingen van schending hiervan doe je richting de manager of bij het meldpunt ongewenst gedrag. Maar dan…? Iemand het onderwijs tijdelijk ontzeggen? Een waarschuwing geven? Schorsen?
Met eventuele sancties alléén zal er niet zo veel veranderen vrees ik. Het beschadigde ego van zo’n student, waar de frustratie, boosheid en het verlangen om anderen te kleineren zit, schreeuwt om aandacht!
Ik hoop dat we uiteindelijk het volwassen IK van deze agressors kunnen bereiken, om ze te laten zien dat het ook anders kan, dat je met ‘sociaal gedrag’ verder komt in het leven.
Want ik wil toch graag blijven geloven dat met de juiste (!) aandacht hier iets aan te doen is. Laten we in ieder geval niet wegduiken, maar er aandacht voor hebben met elkaar.
Marianne Timmerman-Hollander is studentendecaan voor het domein Gezondheid & Welzijn
