Het is verleidelijk om studenten te willen beïnvloeden bij het invullen van tevredenheidsonderzoeken. Geen goede ontwikkeling, vinden Kim Jurgens, Marijke Loerts en Charlotte Vissenberg.
Weekblad Elsevier publiceerde vorige week haar jaarlijkse rangorde van studies (‘Beste Studies’), die is gebaseerd op bevindingen uit de Nationale Studenten Enquête (NSE). In de NSE geven studenten op vrijwillige basis aan hoe tevreden zij zijn over hun opleiding. Vorig jaar scoorde een aantal opleidingen van ons cluster laag in Elsevier, dit jaar scoren we beter. Maar hoe belangrijk zijn die uitkomsten?
De doelstelling van de NSE luidt: “Het verkrijgen van objectieve informatie over opleidingen en instellingen om zo bij te dragen aan de kwaliteit en transparantie van het hoger onderwijs”. Wij staan bijzonder sympathiek tegenover al wat bijdraagt aan de kwaliteit en transparantie van het onderwijs. Daar zetten wij ons met hart en ziel voor in. Dat de NSE uitgaat van objectieve informatie voor zijn bijdrage aan de transparantie en kwaliteit van het hoger onderwijs kunnen wij enkel toejuichen.
Stop al je energie in de verbetering van de kwaliteit van de opleiding en dit vertaalt zich vanzelf in een hogere score, zou je denken. Studenten zullen de verbetering waarderen en zich hopelijk tevreden tonen in de NSE. Het komt natuurlijk voor dat studenten zich soms ontevreden uiten over een kwalitatief goede opleiding. Anderzijds vormt tevredenheid weer geen garantie voor een goede beoordeling bij de accreditatie. Helaas dreigt tevredenheid synoniem te worden aan kwaliteit in de competitieve lijst van Elsevier.
En als je als opleiding je Elsevier score voor het volgend jaar wilt opkrikken, hoe doe je zoiets? Stel je de mate van tevredenheid van studenten gelijk aan de mate van kwaliteit van de opleiding, dan ontstaat er een verleiding. Laten studenten zich namelijk meer tevreden uit over hun opleiding in de NSE, dan neemt meteen de kwaliteit van die opleiding evenredig toe. Niet in de praktijk, maar in Elsevier. Wil je dus hoger scoren in Elsevier dan is het verleidelijk energie te steken in het stimuleren van studenten om zich tevreden te tonen in de NSE over hun opleiding. Energie die in de verbetering van de opleiding zelf kan worden gestoken ten behoeve van diezelfde student.
Op Windesheim wordt hier en daar geprobeerd een lage score op te krikken door het invullen van de NSE tot onderdeel van de les te maken en studenten te adviseren de NSE zo in te vullen ‘zoals je zou willen dat andere studenten jouw opleiding zien’. Als iedere hogeschool dit adviseert, meet iedereen hetzelfde en is er weinig aan de hand. Doet de ene hogeschool dit echter wel en de andere niet, dan is het de vraag of de NSE nog van objectieve informatie uit mag gaan. Laten we de NSE niet groter maken dan hij is en ons niet in verleiding brengen. Ook niet om bij een goede score taart uit te delen en stickers ‘Beste studie’ te plakken. Mochten onze studenten hun opleiding in de praktijk toch niet zo best vinden, helpt het hen dan als we Elsevier tonen en zeggen: “kijk hier staat het, we zijn echt de beste hoor, jullie zijn heel tevreden”?
Kim Jurgens, Marijke Loerts en
Charlotte Vissenberg, docenten van het cluster welzijn en gezondheid Almere
