Vroeger was ik een echt meisje-meisje. Ik speelde met barbies, banjerde door de straat met mijn poppenwagen en kende alle liedjes van K3 uit mijn hoofd.
Een jurkje dragen was dus absoluut geen straf. Sterker nog, ik wilde niets liever! Maar die tijd ligt inmiddels ver achter mij. Toch moet ik er binnenkort aan geloven, want voor mijn stage mag ik naar het Gouden Televizier-Ring Gala. Hier worden de belangrijkste Nederlandse prijzen voor televisieprogramma’s uitgereikt. Tout bekend Nederland is dus aanwezig en allemaal chic gekleed. Wat betekent dit voor mij? Ik moet een jurk aan.
Wat mijn probleem met jurkjes is? Eén: Ik heb het altijd koud. Een panty of maillot gaat mij dus echt niet warm houden. Twee: Comfortabel zitten is onmogelijk. Ik zit het liefst in een halve kleermakerszit. Eén been onder mijn andere been en mijn ‘vrije’ been op de grond. Ik zou willen dat er ruimte was voor een tekening in deze column. Maar in deze o-zo-fijne positie kan iedereen onder mijn jurkje gluren. Das dan weer niet zo fijn.
Punt drie: Een panty of maillot zakt af. Je moet een panty of maillot altijd extreem hoog optrekken, doe je dat niet dan voel je het kruis langzaam naar beneden zakken. Niemand die het ziet, maar een ongelofelijk naar gevoel. Oplossing? Granny-panties over je maillot of panty aandoen. Wil ik dat? Nee. En punt vier: Ladders! Je kunt gewoon niet om die krengen heen. Het ergste is dat het klein begint, maar steeds groter wordt. Dus eerst kan je het beginnende scheurtje nog een beetje camoufleren, maar dan gaat het zijn eigen leven leiden. Verschrikkelijk.
Misschien begrijp je nu een beetje waar mijn afkeer tegen jurkjes vandaan komt. Maar ik vind het wel heel erg mooi staan. Ik ga me dus weer even inleven in de tijd dat ik nog een meisje-meisje was en de jurk gewoon uit de kast halen. Met of zonder granny-panties.
Hanneke Bijker
studeert journalistiek
