Tieners van wie de ouders in scheiding liggen, kunnen gratis individuele hulp krijgen van een Windesheim-buddy. Johanny den Ouden signaleerde als afstudeerder een hiaat in de gespecialiseerde zorg voor jongeren tussen de twaalf en achttien, die knel zitten tussen hun strijdende vader en moeder. Den Ouden zet nu met succes derdejaars studenten in als hulpverlenende ‘kritische vriend’.
Johanny den Ouden (26) is projectmanager bij Eye-4U, een leerwerkbedrijf voor derdejaars pedagogiek en (vanaf februari) sph en mwd. Den Ouden studeerde in 2013 af bij pedagogiek. Haar voorstellen voor een nieuwe vorm van hulpverlening met buddy’s voor jongeren in echtscheidingssituaties vielen bij domein gezondheid en welzijn in goede aarde.
Maatje
Volgens Den Ouden is buddy-hulp noodzakelijk voor duizenden tieners. “Jaarlijks krijgen 70.000 kinderen met een scheiding te maken. Voor basisschoolleerlingen zijn er gespecialiseerde hulpprogramma’s; voor pubers niet terwijl zij ook extra hulp, sturing, veiligheid en liefde nodig hebben. Die kunnen scheidende ouders hen niet geven. De buddy wel. Die is het maatje met wie je een tijd kan optrekken.”
“De traditionele hulpverlening doet zijn best, maar is afstandelijker en zakelijker. Therapeuten en psychologen verlenen persoonlijke zorg, maar daar hangt een prijskaartje aan. Papa en mama hebben het geld er vaak niet voor over. De Windesheim-buddy doet zijn werk kosteloos. Hij is betrokken, goed opgeleid en spreekt de taal van tieners. Je kunt bij hem je hart uitstorten.”
Pubers trekken zich dikwijls het lot van hun ouders zeer aan. Ze proberen de breuk te lijmen en voelen zich verscheurd als ouders in een vechtscheiding kinderen dwingen partij te kiezen. Tieners vereenzelvigen zich met de problemen van beide ouders, maar vertonen vaak extreem zorggedrag naar de ‘zielige’ partij. “De buddy laat de jongere beseffen dat de zorgen van zijn ouders niet zijn zorgen zijn en hij stimuleert de puber zijn eigen pad te bewandelen.”
“Tieners horen zich los te maken van thuis in een veilige omgeving. Ouders die in scheiding liggen, kunnen die niet bieden. Ze laten hun kinderen niet los. Pubers gaan uit loyaliteit hun eigen ontwikkeling onderdrukken. De buddy helpt hen realistisch naar hun ‘taken’ bij de scheiding te kijken. Hij leert een jongere dat hij blij mag zijn met een hoog cijfer en niet naar de alcohol hoeft te grijpen omdat zijn moeder de hele dag huilend in bed ligt.“
“De buddy is een onpartijdige, gelijkwaardige gesprekspartner met wie jongens naar voetballen gaan en meisjes naar hun knutselclubje. Wil een jongen naar de Mediamarkt en daarna wat eten? Dat kan. De buddy zit niet alleen met de jongere te praten in een kantoortje. Omdat hij een vriend is, kan hij ook dingen zeggen die jongeren liever niet horen. Zo helpt hij hen inzien wat in hun situatie normaal gedrag is.”
Clown
Buddy’s voorkomen dat het met de jongere bergafwaarts gaat. Dat is geen overbodige luxe. “We zien veel depressies, automutilatie en suïcidale neigingen. Pubers vertonen sowieso risicovol gedrag, maar dat wordt erger in scheidingssituaties. Bij jongens leidt dit tot een grote bek hebben, de clown uithangen en zelfoverschatting. Meiden worden extra vatbaar voor ‘avances’ van loverboys. Dat zijn natuurlijk de extremen, maar ze komen helaas steeds vaker voor.”
HANS INVERNIZZI
Tips? Mail win@windesheim.nl
Goed dat er deze aandacht is voor pubers die te maken hebben met echtscheidingen van de ouders. Deze begeleiding zou een verplicht onderdeel moeten zijn van een scheiding. Kinderen hebben tenslotte niet om een situatie gevraagd, waar ze wel slachtoffer van zijn.