Pedagogiekstudente Eline Visser vertrekt begin februari naar Auckland, Nieuw-Zeeland. Daar gaat ze stagelopen bij een welzijnsorganisatie. Voor win’ doet ze verslag van haar belevenissen.
Nog ruim anderhalve week en dan vertrek ik. Op naar Nieuw-Zeeland. Een nieuw avontuur en helemaal alleen. Zes maanden weg van huis. Bijna alles is geregeld, op wat kleine dingen na. Een grote koffer, (te) veel spullen en een lange inpaklijst. Paspoort, visum, creditcard. Check!
Op dit moment zit ik in het derde jaar van de opleiding Pedagogiek. Al vanaf het begin van mijn studie wilde ik naar het buitenland voor een stage. Precies een jaar geleden begon ik met het zoeken naar een land en stageplaats. Ik kwam uit bij een zorginstelling in Auckland, Nieuw-Zeeland. Na een sollicitatie via Skype ben ik aangenomen.
Er zijn momenten dat ik denk dat ik er echt klaar voor ben en me alleen nog maar kan verheugen op de fantastische en leerzame tijd die ik tegemoet ga. Maar er zijn ook momenten waarop ik denk: Oh nee, waar ben ik aan begonnen?! Ik kijk stiekem een beetje op tegen de lange vlucht. Maar tegelijkertijd kijk ik er ook enorm naar uit om ervaringen op te gaan doen aan de andere kant van de wereld! Ik ben benieuwd hoe de hulpverlening daar in elkaar zit en wat mijn rol daarin gaat worden.
Na een reis van twee dagen zal ik arriveren in mijn nieuwe woonplaats. Ik kom te wonen in een huis met een groep internationale studenten. Vanaf dat moment heb ik nog ruim een week om bij te komen (van een mega-jetlag) en om te wennen. In februari begint het echte werk.
Ik ben er helaas niet alleen om van het land, de mensen en de cultuur te genieten. Ik zal ook hard aan de slag moeten en fulltime gaan stagelopen. Ik weet nog niet precies wat mijn taken zullen worden, en dat is lastig voor iemand die graag overal de controle over heeft. Maar dat hoort ook wel een beetje bij het avontuur, toch? Ik laat het maar ‘gewoon’ op me afkomen.
I am ready. New Zealand, see you soon!
