Oud-journalistiekstudent Silke Polhuijs zoekt de beste Zwolse plekken om te lunchen, te dineren of te borrelen. Deze week: Café Foyé.
Hoewel je naar het theater gaat om te theateren en niet om je vol te vreten, zit er bij schouwburg Odeon wel een eetgelegenheid. Het idee van Café Foyé is vooral dat je een koffietje of tosti neemt, zo rond de voorstelling. Zomaar aanwaaien kan natuurlijk ook, dus voor een broodje in het theatercafé ben ik wel te porren.
We gaan op zondag. Het is half één ’s middags en ik rol net m’n bed uit. Terwijl een vriendin en ik ons brakke zondagslichaam installeren vlakbij het raam – fel licht, word je wakker van – stroomt het café vol met fitte vijftigers die er al een middag vol cultuur op hebben zitten. Ik voel me een beetje de onderlaag van de maatschappij, want het laatste stukje cultuur dat ik heb gesnoven was een Amsterdamse huisfissa, waar strippers werden besteld en watermeloen met wodka werd gezopen alsof het een lieve lust was. Maar nu doe ik even burgerlijk en bestel ik thee met tosti. En ik moet zeggen: het is heerlijk wakker worden zo.
Mijn tosti kies ik vanwege een bijzonder ingrediënt: avocado. Keer wat anders dan ham-kaas. Het broodje smaakt goed; niet te hard, niet te zacht. Naast avocado zit er ook rode ui, pesto en kaas op. Door de overheersende smaak van de pesto proef ik de avocado minder, maar da’s niet erg. De rode ui maakt het weer wat frisser, net als de gemengde sla die er bij zit.
Voldaan schuiven we even later ons bord aan de kant. Maar door het late ‘ontbijt’ hebben we 
nog steeds trek. Dus bestellen we taart. De frambozencheesecake is werkelijk waar hemels. Perfect qua zoetigheid, net als de chocoladetaart die mijn vriendin naar binnen schuift. Die bestaat uit meerdere laagjes mousse-achtig spul (de taart, niet de vriendin). Door dit taartvormige pepmiddel voel ik me weer helemaal de oude. Duur is het niet: de broodjes zijn vier en vijf euro, de taartjes drie nog wat. Voor een tientje de man hebben we lunch, taart én muntthee – en voelen we ons herboren. Wat zo’n theatercafé al niet met je kan doen.
