Michelle: Plasje plegen

‘Jongens, ik ga even plassen’, zeg ik tegen niemand in het bijzonder. Zonder om te kijken loop ik weg. In de verte hoor ik iemand mompelen: Waarom moeten vrouwen dat toch altijd zeggen, dat ze gaan plassen. Wij mannen doen het gewoon, maar die vrouwen… We worden van alles op de hoogte gebracht, alsof ze iets speciaals gaan doen.

Een diepe zucht van mijn kant, weer zo’n man die wat te zeuren heeft. Maar terwijl ik het goudgele straaltje laat lopen, zet het mij toch aan het denken. Naast dat ik zelf altijd degene ben die zeur, heeft die jongen misschien ook wel gelijk. Vrouwen zeggen inderdaad altijd dat ze gaan plassen. Ook wanneer we voor nummer twee gaan, wordt er demonstratief medegedeeld dat we gaan plassen, terwijl we al in de richting van het toilet lopen. Ténzij we omringd worden door onze beste vriendinnen: dan komen we er gewoon vooruit dat we even lekker gaan poepen.

Is het een probleem dat wij vrouwen ons plasbezoek graag melden? Nee. Moet er dan in deze column lang over worden gediscussieerd? Ook niet. Waarom ik het plas-onderwerp dan toch even aankaart? Niet vanwege Patricia Paay, dat uitgelekte filmpje is – hopelijk – alweer klaar met druppelen. Ook niet omdat ik het nou zo’n geweldig onderwerp vind om over te praten. Maar meer omdat ik denk dat er een grotere gedachte achter schuilt: wij vrouwen delen te veel. Er zit geen stop op de waterval aan woorden. Of beter gezegd: er zit geen klepje tussen het denk- en spraakgedeelte van ons brein.

Misschien heb ik half vrouwelijk Nederland nu boos op mijn dak, maar het mag worden gezegd. Wij vrouwen praten te veel. Ik snap het: als ik niet minstens de helft van mijn gedachten deel, ontploft mijn hoofd en zit ik aan het einde van een avond zielig met een dekentje op de bank. Het moet eruit, of de omgeving het nu wil horen of niet. Maar misschien, heel misschien moeten we de honderdduizend woorden die we dagelijks willen delen, wat beter selecteren. Dan kunnen we de rest van de tijd gewoon weer ongestoord poe, eh plassen.

MICHELLE VAN DER MOLEN
is vierdejaars journalistiek