De afgelopen twee jaar heb ik Levensbeschouwelijke Oriëntatie gegeven aan de lerarenopleiding. Met jullie, studenten, heb ik de themagebieden van wereldreligie
s, ethiek, en vorming in het onderwijs doorwrocht. In alles wat we bespraken kwam de eigen levensbeschouwing van jullie en mijzelf op tafel. Voor sommigen van ons, zeker voor mijzelf, leverde dat verrassende inzichten op. Het bespreken van de wereldreligies resulteerde vaak in gesprekken die uiteindelijk meer over onszelf gingen dan over wat anderen geloven. Jullie deelden diepe gedachten met elkaar en met mij; twijfels, gevoelens, fascinatie, soms wanhoop en angst. Lesplannen, powerpoints, doelstellingen, competenties die de formele basis van ons onderwijs vormen, versmolten als we samen dachten en praatten over die dingen die ons ten diepste bewegen. Leren en je ontwikkelen gebeurt dan als vanzelf. Deel van dit proces uit te maken heb ik als enorm verrijkend ervaren.
Ik heb me verwonderd over de eigen sfeer die jullie als vakgroepen creëren. Hoe een groep studenten Engels de thema’s heel anders aanvliegt dan een groep Economie of Aardrijkskunde. Sommige groepen waren bijzonder sociaal en warm, andere meer resultaatgericht en formeel. Het was voor mij dan een uitdaging mee te bewegen in die aanvliegroute en toch bij jullie allen een persoonlijke snaar te raken. Het is namelijk niet moeilijk om in ons onderwijssysteem leerstof slechts cognitief aan te gaan, het niet verder tot je eigen denken door te laten dringen en persoonlijke ontwikkeling te vermijden. Sommige studenten waren op deze wijze door bijna de hele opleiding gekomen. Hoe mooi was het daarom om te zien hoe sommigen van jullie, worstelend met mijn vraag om meer verbinding met jezelf, loskwamen in reflectie, discussie en het maken van vormende lesopzetten. Soms kreeg ik van jullie te horen dat het je eigen visie op het vak dat je gekozen had verdiept. Dat was de bedoeling.
Ik heb genoten van jullie creativiteit; ik heb geleerd van jullie vragen en inzichten. Mijn inzet voor Levensbeschouwelijke Oriëntatie houdt volgend jaar helaas op. Beste studenten, ik heb met jullie mogen leren van het leven: Bedankt!
Monique Ratheiser
is docent bij journalistiek en bewegen & educatie
