Vrouwen geboren in de jaren zestig waren de eersten die buitenshuis ging werken, vaak in parttime banen. Als 50-plussers zoeken ze naar een nieuw zelfbewustzijn bij de verdere invulling van hun loopbaan.
Vrouwen van vijftig transformeren. Hun rol als zorgende moeder is voorbij. Na de pijn om het lege nest verandert ook de relatie tot hun ouders. Sara’s verliezen een deel van hun aantrekkelijkheid. Sommige loopbaanbeslissingen lijken met de kennis van nu niet handig uit te pakken. Stoere, authentieke en wijze rolmodellen ontbreken.
Vijftiger en vrouw zijn betekent in 2017 vaak mantelzorgen. Het beleid van de overheid dwingt familieleden hiertoe. Dus na de zorg voor de kinderen, gaat de zorg van de vijftigplus vrouw van nu naadloos over in zorgen voor haar ouders. Want eerlijk is eerlijk, de zorgtaken in Nederland zijn niet eerlijk verdeeld tussen mannen en vrouwen.
De vrouwen geboren in de jaren zestig vormen de eerste generatie vrouwen die buitenhuis werkt. Als het aan de nieuwe regelingen ligt, werken ze door tot hun 67ste verjaardag. Deze maatregel treft met name de huidige vijftigplusvrouw hard, want om hun werk goed te kunnen combineren met de zorg voor de kinderen hebben veel vrouwen destijds gekozen voor een minder uitdagende parttime baan. Achteromkijkend komen de Sara’s van nu tot de conclusie dat ze te lang in een te weinig uitdagende parttime baan zijn blijven hangen. Dat ze hiermee de kans op promotie hebben misgelopen en de kans om boventallig verklaard te worden bovengemiddeld groot is.
Op het HBO, met constant jonge strakke en stralende mensen, lijkt good looking de norm te zijn. Juist in deze omgeving kan ouder worden soms confronterend zijn. In het onderwijs wordt de kloof tussen docent en student immers ieder cursusjaar een jaar groter. Door de ogen van achttienjarigen ben je dan al snel stokoud.
Vijftig plus vrouwen van nu zoeken naar een nieuw zelfbewustzijn. Ze gaan zelf de rolmodellen worden die nu nog ontbreken. Zij gaan de weg vrijmaken voor de jongere generaties. De Sara’s gaan hun krachten bundelen. Ik zie al mooie initiatieven, denk aan het webmagazine Saar dat met humor en zelfspot haar lezers een spiegel voorhoudt. Fotograaf Peter Lindberg zegt het prachtig bij de opening van zijn fototentoonstelling waarin ook veel beelden van oudere 
vrouwen: ‘Dit zou de verantwoordelijkheid van hedendaagse fotografen moeten zijn: vrouwen te bevrijden van de terreur van jeugd en perfectie.’
Met deze humor, zelfspot en weerbaarheid gaan vijftigplus vrouwen voor het eerst in de geschiedenis een actieve rol in de samenleving spelen. Dat gaat niet zomaar. Stilstaan bij levensvragen als: wat kan ik nog en wat past niet meer bij mijn nieuwe rol in mijn nieuwe getransformeerde lichaam? Voor veel vijftigplus vrouwen zijn dit vragen die in een coaching traject centraal staan.
Hanneke Versteeg is studieadviseur en casemanager SMF bij Journalistiek en directeur van Strandcoaching 50 plus vrouw.
eerste generatie die buitenshuis ging werken ? Mijn moeder werkte in de jaren 50, haar moeder ook, in Belgie is het toch wel iets anders dan in NL.
Hier loopt het flink achter op de buurlanden, ik kwam in 92 naar NL , zwanger van mn 2 e en had altijd FT gewerkt, dat viel zo tegen om FT te willen werken en ik werd er van alle kanten op aangesproken als moeder van 2 kinderen om FT te willen werken. Het wordt door de NL regering idd moeilijk gemaakt door rare schooltijden, dure creches , pas met 4 jaar naar kleuterschool, geen warm eten voor de kinderen op school en de mama s die dus verplicht part time moeten werken of thuis blijven tot ze 4 jaar zijn. Vind het jammer dat het in NL zo ouderwets is in vgl met Belgie.
Mezelf leren kennen heb ik gedaan via verschillende wegen;
1.door een relatie te beginnen en samen te onderhouden. Er komen steeds weer opnieuw uitdagingen waar we voor komen te staan.
Het lijkt wel alsof ik mezelf weer opnieuw moet vinden maar ik zie mijn man hetzelfde doen.
2.middels werkzaamheden wordt ik geconfronteerd met m’n eigen-aardigheden en daar moet ik dan iets mee. Dit is een belangrijk platform waar ik zichtbaar wordt en blijf ontwikkelen.
3.doordat ik kinderen heb gekregen heb ik weer een andere kant ontdekt namelijk dat ik zorgzaam ben maar ook een afkeer kan hebben van het zorgen. Nu ze volwassen zijn hoef ik dat minder te doen en kan ik m’n energie anders gaan richten.
In Jongere vrouwen zie ik een weerspiegeling van mezelf en geniet ik daardoor meer van wat ik bij hen zie gebeuren, wat ik voorheen niet kon zien omdat ik midden in die fase zat.
Al met al ervaar ik het als een voorrecht dat ik er ben.
Simone Maaswinkel,
psychosynthese begeleiding.
Persoonlijke groei en een jaartje ouder.