‘Keuzevrijheid zonder begeleiding wordt niks’

Mark Boiten en Tineke Kingma waren de ‘verkenners’ die in het kader van de Strategische Koers op zoek gingen naar mooie voorbeelden van gepersonaliseerd onderwijs. Het pakte nét iets anders uit, zo vertelt Mark Boiten, projectleider en lid van het kernteam onderwijsconcept.

Hoe verliep de verkenningstocht?
‘De opdracht was voorbeelden te vinden van gepersonaliseerd onderwijs en te kijken hoe we het gesprek hierover binnen Windesheim kunnen voeren. Tineke en ik besloten echter al snel om ons niet aan de opdracht gehouden. Ten eerste omdat we maar twee weken hadden, én omdat we ontdekten dat studenten en docenten heel verschillende beelden hadden bij dat begrip. Als dat zo is, zeiden we tegen elkaar, dan moet je niet proberen om al die beelden naast elkaar te zetten, maar is het veel belangrijker om te kijken hoe we hierover, zorgvuldig, een gesprek kunnen voeren. Een student vroeg ons: “Wat voor hogeschool willen jullie zijn?” En dat is waar het om gaat. We kunnen wel zeggen dat Windesheim ‘gepersonaliseerd leren’ biedt, maar waarom? Welk verhaal hebben we daarbij?’

En wie gaat dat verhaal schrijven?
‘Wat ik mooi vond was dat docenten en studenten benadrukten dat als Windesheim hiermee doorgaat, het gesprek echt verticaal in de organisatie moet plaatsvinden. Studenten en docenten moeten altijd aanwezig zijn.’

Zijn jullie, al speurende, ook aangenaam verrast?
‘We hebben zo tegen het slot van die twee weken een ontbijt georganiseerd, voor studenten en docenten. Maar een student moest wel een docent meenemen, en andersom. We hadden een uitnodiging op Sharenet gezet, er kwamen er zes opdagen. Dat klinkt weinig – maar het was genoeg. We hebben ze laten speeddaten en dat werden echt heel persoonlijke, intensieve gesprekken. Na afloop zei iedereen: waarom doen we dit toch niet vaker? Waarom praten we niet veel méér op deze manier over onderwijs?’

Wat is de belangrijkste les die jullie hebben geleerd?
‘Hoe belangrijk motivatie voor leren is. Keuzevrijheid is mooi, maar zonder begeleiding wordt dat niks. Studenten vinden het belangrijk dat ze een goede begeleiding krijgen, die past bij hun persoonlijke ontwikkeling in relatie met hun beroep. Help ze dus om keuzes te maken! Uiteindelijk hebben we “motivatie” gekozen als vertrekpunt van onze presentatie. Tijdens die presentatie in het Topatelier hebben we duidelijk gemaakt dat Windesheim dat gesprek moet voeren en hiervoor de tijd moet nemen.’

En denk je dat die boodschap overkwam?
‘Tineke en ik hebben inmiddels een vervolgopdracht gekregen, waarin dat gesprek een onderdeel is. We gaan dus nog meer ophalen.’

Terugkijkend: was deze eerste verkenning nuttig?
‘Ik ben blij dat we dit mochten doen. Dat wil zeggen, dat het directieteam besloten heeft om niet alles zelf te verzinnen maar ons heeft gevraagd om op Windesheim rond te kijken en hierover mee te denken.’ (MH)