Anne van de Weg, student Master of Educational Needs, is gek op rugby en het leven er omheen. Ze doet verslag van haar wilde belevenissen op (en naast) het rugbyveld.
Zondag 13 mei, ik meld me op tijd op de club voor de laatste wedstrijd van het seizoen met heren 2. Ik zit op de rand van het balkon en word door elke heer begroet met een hand: want zondag is wedstrijddag in clubkleuren en worden er handen geschud.
‘Anne, wat doe jij hier dan?’ Ik kijk verbaasd en zeg: ‘Wat denk je zelf idioot?! Ik speel met jullie mee!’ ‘Aah yes! ONZE SUPER SUB!’ We lachen, brakken uit en in de zon drinken we de laatste kopjes koffie voordat we de kleedkamer in gaan.
Douchen bij de ref
Na het omkleden zoek ik onze ref op. Deze zondag hebben heren 2 en heren 1 de eer om gefloten te worden door twee internationale en goede scheidsrechters. Ik spreek onze ref voor de kick-off aan in het Engels en vraag of ik direct na de wedstrijd mag douchen in de ref-kleedkamer: natuurlijk! De andere ref (die de wedstrijd van heren 1 fluit), een Zuid-Afrikaan die in Nieuw-Zeeland woont, kijkt me met grote ogen aan.
‘What…? Are you playing with the gents!?’ En ik reageer zelf ook verbaasd: ‘Eh, yesyes…’ ‘Oh my god: the guys at home will NEVER believe me! Can I take a picture of you?’ Overdonderd door zijn enthousiasme en verbazing stem ik toe en word ik, voordat ik het zelf goed en wel door heb, op de foto gezet én gefilmd met mijn out-of-bed-look in rugbytenue.
Stiekeme trots
Tijdens de fotosessie schreeuwt een van mijn teammannen: ‘SHE IS OUR SUPER SUB!’. Mijn wangen kleuren rood van de stiekeme trots die ik voel bij het heren 2-team, dat me zo heeft geadopteerd en geaccepteerd als een gelijkwaardige speler.
De wedstrijd wordt gespeeld tegen Dwingeloo en helaas verliezen we. Met een biertje in de hand kijken we daarna de wedstrijd van heren 1 en achteraf tref ik de Nieuw-Zeelandse scheidsrechter: filmend loopt hij door ons clubhuis en interviewt hij her en der een speler. Mijn telefoon licht op en ik zie dat hij mij heeft toegevoegd op Instagram en acuut het filmpje van mij op zijn account heeft gedeeld. Ik bied hem een biertje aan en hij is gepikeerd dat hij me niet heeft kunnen zien spelen.
‘I’ll send you some pic’s as proof’, beloof ik hem. Daar proosten we op en voordat we uit elkaar gaan,
maakt hij nog een selfie met mij: ‘I can’t believe it! The super sub of Zwolle…’
