Melissa in Moskou / 2: Russische bureaucratie

Bureaucratie, ik wist nooit echt wat dat inhoudt. Natuurlijk had ik van tevoren gehoord dat Rusland een bureaucratisch land is, maar ik had geen idee wat dat voor mij zou betekenen. Inmiddels weet ik het.

Iets meer dan twee weken geleden kwam ik aan in Moskou en het eerste wat ik wilde was de stad verkennen. Het schooljaar staat immers voor de deur en je hebt geen idee of je ooit nog vrije tijd gaat hebben.

Zevende cirkel van de hel
Logisch dus dat ik zo snel mogelijk het Rode Plein wilde zien, het Kremlin en ‘de zeven zusters van Lenin’ (waar mijn universiteitsgebouw er eentje van is). Maar je moet niet denken dat ik de dag na aankomst gelijk in de metro kon stappen naar het centrum. De Russische coördinator vertelde mij in een sms’je (die bestaan hier nog) dat ik naar kamer 5 moest gaan om me in te schrijven bij de school. Kamer 5 zou je kunnen vergelijken met de zevende cirkel van de hel. Ik ben er van overtuigd dat de mevrouw van kamer 5 de vrouwelijke variant is van onze Geert Wilders. Altijd boos. Ze haat migranten zoals ik. Ze heeft geblondeerd haar. Wilders dus.

Grappig is aan de Russen, en dan bedoel ik vooral de mevrouw van kamer 5, is dat ze geen enkele kennis hebben over het leren van een taal. Mijn Russisch gaat niet verder dan hallo of dankjewel, maar je zou toch denken dat iemand die verantwoordelijk is voor de huisvesting van internationale studenten bekwaam is in de Engelse taal. Nee dus. Ze praten gewoon Russisch met je, zonder handen te gebruiken of hun gezicht te bewegen.

Pauze van 12.30 tot 16.00 uur
Niets van te begrijpen dus, en dat is aan mijn gezicht duidelijk af te lezen. Dan denk je dat de Rus in kwestie bedenkt: ik geloof dat deze persoon geen Russisch kan, ik probeer het wel met handen en voeten. FOUT. Ze herhalen hun zin gewoon in het Russisch. Alsof je dan opeens wel Russisch kan!

Maar goed, bureaucratie. Als je de zevende cirkel van de hel hebt overleefd word je naar kamer 714 gestuurd met een formulier. Daar krijg je een stempel en de instructie om je te melden bij kamer 14. Daar krijg je een bonnetje, die je vervolgens naar kamer 17 moet brengen om het bonnetje te betalen. Eenmaal betaald mag je, met bonnetje en formulier mét stempel, weer naar kamer 5. Die dan dicht is omdat ze hier pauze hebben van 12.30 tot 16.00 uur…

Na drie dagen bureaucratie was ik eindelijk vrij. Moskou is prachtig, maar daar vertel ik je de volgende keer meer over. Ik moet nu naar kamer 714, er schijnt iets fout te zijn gegaan. Help!

Melissa Wijnja is vierdejaars journalistiek en studeert dit semester in Moskou. Eens in de drie weken doet ze verslag van haar belevenissen.

Er zijn 2 reacties op «Melissa in Moskou / 2: Russische bureaucratie»

  1. Opa schreef:

    ??? zo erg had ik het ook niet verwacht, blijf wel vriendelijk tegen de blonde “Geertje”, alles kan tegen je gebruikt worden, maar dat is jou wel toevertrouwt (dat vriendelijk blijven) nog veel sterkte lieverd en vooral veel plezier, ik hoor nog graag over de aanstaande trip naar het diepe meer (Baikal)

  2. Oma schreef:

    Hopelijk heb je alles voor elkaar,wel spannend hoor, ik moet denken aan de nieuwslezers op de tv zonet emotiesmaar goed iedereen doet het anders , zoek het goede in de mens haha,vast moeilijk daar

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *