Pastor Martin Jans schrijft elke maand een column over zijn werk als studentenpastor.
Death Café
We spreken over de dood. Eerst met een kop koffie, later op de avond met een goed glas trappistenbier. We zijn bij het Death Café in Zwolle.
Het is geen gespreksgroep voor mensen in rouw en we krijgen ook geen medische informatie over wat er gebeurt als je doodgaat. Maar het is een ontmoeting. Een openhartige ontmoeting tussen mensen over de dood. Iets wat ons allemaal raakt, treft. Over de dood gaat het in het nieuws ver weg, in berichten over een kapotgemartelde journalist. De dood is heel dichtbij, in iemand om ons heen. In dat we zelf eens dood zullen gaan.
We zitten in de kelder van Het Vliegende Paard, een mooie ruimte, onder het gebogen plafond.
Het is een open gesprek. Iemand vertelt over een klasgenoot die zomaar opeens niet meer in de klas had gezeten. Een ander over een vriendin die soms zegt dat ze dood wil. We praten over welke kist je zou uitzoeken bij je eigen uitvaart, over muziek. En het gaat over ouders en hoe slecht die je soms kennen. Tussendoor haal ik bier en spontaan vertelt iemand bij de bar over een toost die hij zou willen bij zijn uitvaart. Zelf vertel ik over wat de dood van mijn vader, ik was 20, betekent voor mijzelf als vader nu. Hoe ik ergens in mijn hoofd een stem heb die zegt dat ik nog minimaal 7 jaar wil leven. Dan zijn onze kinderen alle drie volwassen. De rest is toegift.
Het zijn zomaar gedachten. We krijgen tijd om ze onder woorden te brengen, er zijn mensen die geïnteresseerd luisteren en iets vragen. Zo praten over de dood, het is bijzonder, het is ook intiem, want dat gebeurt niet zo vaak. Nu we dat wel doen, op een of andere manier verbindt het ons.
Op de fiets terug naar het station gaan de verhalen nog eens door mijn hoofd. We hebben het gehad over liefde en hoe kwetsbaar ons leven is. Over onze lichamelijkheid. Over angst, maar ook vertrouwen. Over hoe goed we elkaar kennen, of vaak juist ook helemaal niet.
Wat ik me bedenk: het onderwerp was de dood, maar onze gesprekken gingen heel erg over het leven.
Martin Jans is studentenpastor van Windesheim, ArtEZ en KPZ Zwolle
Op donderdag 1 november is er opnieuw een Death Cafe, om 20u in Het Vliegende Paard. Iedereen is welkom.
