‘Gans het raderwerk staat stil als uw machtige arm dat wil.’ Aan deze slogan uit 1903 tijdens de spoorwegstaking moest ik denken, toen de gezamenlijke onderwijsvakbonden ons opriepen om het werk op 15 maart neer te leggen. De eis om meer investeringen en minder werkdruk wordt in alle geledingen van het onderwijs breed gedragen. Er zijn de afgelopen tijd tal van maatregelen in het onderwijsveld getroffen, maar iedereen ervaart hetzelfde: de kwaliteit verliest dramatisch terrein en tegelijkertijd zakt de status van ons beroep steeds dieper weg.
Ondanks geluiden dat er meer geld naar het onderwijs zou moeten gaan, lijkt het alsof de samenleving zich hier niet echt druk over maakt. Ook hier op Windesheim (domein bewegen en educatie) bespeur ik
nauwelijks enige actiebereidheid. Terwijl hier in de loop der jaren toch ook de nodige maatregelen zijn en worden genomen, die de werkdruk bijvoorbeeld sterk hebben opgevoerd en tot meer protesten zouden moeten leiden.
Met zijn witte jasje losjes om zijn schouder, drukt Henk Hagoort – net als vele andere onderwijsbestuurders – hier op Windesheim zijn ideeën simpelweg top-down door: afschaffen bindend studieadvies, invoering gepersonaliseerd leren (er wordt een personalistisch profiel van 30 EC vrijgemaakt om de student te laten shoppen en switchen), nieuwe docentrollen, opgelegde toets voorschriften en andere bureaucratische onzin. En natuurlijk worden we vervolgens flink gemangeld door het vermaledijde bekostigingssysteem van het hoger onderwijs.
Ik ben niet van de gele hesjes, maar ik begrijp hun woede en weerzin wel, wanneer je het gevoel hebt dat je de grip op eigenheid en kwaliteit verliest en tegelijkertijd geen enkele solidariteit meer ervaart in deze samenleving. Wij onderwijsmensen zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Laten we straks op 15 maart geen geel hesje aantrekken, maar wel zij aan zij gaan staan met onze collega’s uit gans het onderwijs. Stribbel niet langer mee, maar trek samen op naar Den Haag. Voor kwalitatief goed onderwijs voor iedereen, dat gedragen wordt door zelfbewuste professionals. Want zonder goed onderwijs van basis tot ambacht, drijven we langzaam af naar zompige eilandjes zonder verbindende bruggen, al zoekend naar ruimte en happend naar een beetje adem.
Herman Verveld is docent sociale wetenschappen aan de calo