Mooie kamers in Zwolle zijn schaars en duur. Sommige Windesheimstudenten kiezen daarom voor Kampen, op slechts tien minuten treinen. Maar hoe bevalt die knusse Hanzestad eigenlijk?
‘In Zwolle kwam ik niet tot rust’
“Ik ben naar Kampen vertrokken uit hoge nood, omdat ik op mijn studentenkamer in Zwolle niet tot rust kwam. Net de verkeerde flat, met heel veel ‘aardige’ jongens die graag harde muziek luisterden. Ik had gewoon mijn eigen plekje nodig, want ik ben nogal gevoelig voor geluid en andere prikkels. Op good old Kamernet stonden twee kamers in Kampen te huur voor een schappelijke prijs. Dat maakte het voor mij wel aantrekkelijk om een kijkje te nemen in het voor mij nog onbekende Hanzestadje.
Ik woon naast de Katholieke Kerk, aan de rand van de binnenstad. Binnen vijf minuutjes zit ik in de bios of sta ik in de kroeg. Je hebt twee disco’s in Kampen, maar ik ga liever naar de cafeetjes. De Stomme van Kampen is hier de studentenkroeg, vernoemd naar de doofstomme schilder Hendrik Avercamp, bekend van zijn Winterse landschapjes met schaatsende mensen.
Natuurlijk ga ik ook nog wel eens in Zwolle uit, dat is toch ‘de grote stad’ waar wat meer te beleven valt. Ik heb daar altijd nog wel een logeeradresje bij vriendinnen, of ik neem de laatste trein terug. Dat vind ik ook helemaal niet erg, want dan lig ik die avond lekker vroeg onder de wol. Ik ben nou eenmaal naar Kampen gekomen voor de rust.
In Zwolle had ik twaalf vierkante meter voor driehonderd euro. Nu heb ik een eigen verdieping van vijftig vierkante meter, met een zolder, een eigen keuken, douche én huiskamer voor vierhonderd euro per maand.”
Nikky Boekema (25), vierdejaars pabo
‘Elke zondag voor een dichte supermarkt’
“Kampen is best een Christelijke stad. Je merkt het al als je op het station uitstapt, dan zie je meteen een paar grote kerken staan. Kampen is een van de weinige plaatsen in Nederland die helemaal geen koopzondagen kent. Het was voor mij wel even wennen dat je hier zondags voor een dichte deur staat bij de supermarkt.
De mensen zijn hier wel ontzettend hartelijk. Ik had al een paar vrienden in Kampen wonen en telkens als ik er kwam, viel me op dat het best een dorps stadje is. De gemoedelijkheid spat er vanaf. Het is nog net niet zo dat iedereen hier elkaar groet.
Ik woonde eerst op mezelf in Emmen maar dat ligt op ruim een uur reizen van Zwolle, daarom zocht ik een kamer dichter in de buurt. Ik wilde best in Zwolle wonen, maar er stond gewoon veel meer te huur in Kampen. Blijkbaar willen er zoveel jonge mensen in Zwollywood wonen dat alle kamers er als warme broodjes over de toonbank vliegen. Kampen heeft daar een stuk minder last van, en het wonen is er vooral ook een stuk goedkoeper.
Ik huur nu een appartement van zestien vierkante meter in de binnenstad. De keuken en badkamer deel ik met zes andere studenten op mijn verdieping. Ik ken ze nog niet allemaal even goed, maar er was wel meteeen een klik. In principe blijf ik in Kampen wonen zolang ik in Zwolle studeer.”
Frank van der Wielen (19), eerstejaars hbo-rechten
‘De mensen in Kampen zijn erg vriendelijk’
“Het grote van Zwolle spreekt me niet echt aan, de mensen kijken er niet zo vriendelijk op straat. In Kampen heb ik goed contact met al mijn buren, en de mensen groeten elkaar er nog op straat. Alle voorzieningen die ik nodig heb, vind je gewoon in Kampen. Ik kan er bijvoorbeeld prima mijn boodschappen doen en hippe nieuwe kleding scoren.
Ik heb veel studiegenoten die hier vandaan komen, dus ik hoef niet zo nodig naar Zwolle te verhuizen. In mijn eerste jaar was het zelfs zo erg dat klasgenoten ons ‘team Kampen’ noemden, drie maal raden hoe onze groepsapp nog steeds heet. We doen veel leuke dingen met elkaar, zoals naar de bioscoop, terrasjes pakken, enzovoorts. En voor al die lol hoeven we heus niet naar Zwolle.
Ik woon al sinds mijn achttiende in mijn huidige kamer. Je hebt hier een fantastisch uitzicht over de grote stadsbrug van Kampen en de schepen op de IJssel. Lekker mensen kijken die voorbijlopen op de kade.
Als ik ga verhuizen zal dat naar een grotere zelfstandige woning zijn, ook weer in Kampen. De historie van het stadje, de vriendelijkheid van de mensen… ik heb het hier gewoon heel erg naar mijn zin. Ik betaal nu iets meer dan driehonderd euro per maand voor twaalf vierkante meter, met een eigen badkamer. In Zwolle heb ik voor die prijs nooit iets vergelijkbaars gezien, en bij de woningbouw sta je daar jaren op de wachtlijst.”
Emmy-Lou Poppe (24), tweedejaars verpleegkunde
‘Je komt er best makkelijk tussen’
“De mensen zijn hier helemaal niet zo stug als weleens wordt gedacht, je komt er eigenlijk best makkelijk tussen. Ik voetbal hier bij een club en ben best snel opgenomen in het team. Het voelde al gauw goed, alsof ik hier al mijn hele leven woon. Ze maken hier eigenlijk geen onderscheid tussen geboren en getogen Kampenaren en nieuwelingen zoals ik.
Het uitgaan begint hier pas laat, zo rond half twee, en gaat dan door tot een uur of zeven ’s ochtends. Ik weet ook niet zo goed waarom. Daarom ben ik dan ook niet heel vaak in het Kamper nachtleven te vinden, ik ga liever met vrienden in Apeldoorn of Zwolle uit. Dat doen veel mensen uit Kampen.
Doordeweeks reis ik met het oude Kamperlijntje op en neer naar Windesheim: tien minuten enkele reis, dus mij hoor je niet klagen. Mijn vriendin en ik huurden hier voor een appel en een ei boven de winkelstraat, en hebben kortgeleden een bovenwoning gekocht. Ruimer dan wat je in Zwolle voor dat geld zou krijgen.
Het is natuurlijk wel een Christelijke stad en ik ben niet gelovig opgevoed, dus het was wel even wennen dat de winkels hier op zondag dicht zijn en je op die dag een kanon kunt afschieten in de binnenstad, maar als je daar rekening mee houdt is het eigenlijk een vrij doorsnee stadje.”
Kenrick Poelarends (23), vierdejaars communicatie
Tekst: Maarten Kors
Foto’s: Jasper van Overbeek
