No Phone
‘Ik had het nooit op vrijdag moeten doen’, verzuchtte hij achteraf. Maar hij wilde graag een keer uitproberen hoe het zou zijn: een dag lang geen telefoon. Dus deed hij mee met de ‘NoPhone Challenge’ die ik organiseerde. Een of twee dagen je telefoon omruilen voor een NoPhone, een stuk plastic dat lijkt op een smartphone, maar waar je niets mee kunt doen. Hij besloot ook zijn computer en tv uit te laten, 24 uur lang. We zaten een paar dagen later in de kantine met een kop koffie voor ons en hij vertelde wat er was gebeurd.
De trein was ongemakkelijk. ‘Dat je je telefoon niet kunt gebruiken is erger dan dat je het niet doet’. Over die zin moest ik nadenken. Het ging hierom: dat je de mogelijkheid niet hebt om je telefoon te gebruiken, ook zonder dat je dat misschien wilde, dat was heel vreemd geweest. Het ergste kwam nog: ’ik kwam thuis om half 5 en er was niemand. Mijn moeder kwam pas om half 7. Wat moest ik nou doen?’. Gewoonlijk had hij op zo’n moment vooral filmpjes gekeken op Youtube of Netflix. ‘Sociale media kunnen me gestolen worden’, zei hij. ‘Maar ik wist nu echt niet wat ik moest gaan doen’.
Buiten regende het. Hij had een tijdje rondgehangen en was toen naar zijn kamer gegaan. In een kast vond hij wat oude stripboeken: Suske en Wiske, Lucky Luke. Al lezend was hij de tijd vergeten. ‘Weet je’, zei hij, ‘weet je wel dat daar een hele goede verhaallijn in zit, in die Lucky Luke? Dat zijn niet alleen strips voor kinderen of zo, daar zit gewoon een prachtige opbouw in’. Op die telefoonloze vrijdagmiddag had hij zichzelf verloren in een oud stripboek, de tijd speelde geen rol meer. En hij ontdekte de schoonheid in de opbouw van een Lucky Luke toen hij zijn verveling niet kon oplossen met het kijken naar video’s op youtube.
Ik moest aan deze student denken toen ik een Engels onderzoek las: ‘ga je vervelen, daar word je creatief van’. Zelf zei hij vooral blij te zijn geweest toen het zaterdag 12 uur was. Hij kon weer online.
Martin Jans is studentenpastor van Windesheim, ArtEZ en KPZ Zwolle
