Ze vaart op een volle agenda, voelt zich interessant omdat ze zoveel onderneemt en schreeuwt van de daken hoe druk ze wel niet is, maar vooral niets mag missen: Puck staat altijd aan. Ze rent rond als kip zonder kop, jaagt haar doelen achterna, strevend naar meer met als einddoel: succes en erkenning.
Ondertussen gaat Puck haast kopje onder. Ze verzuipt in haar to-do-lijsten, snakkend naar adem. Desondanks gaat ze door, volhardend en strijdvaardig. ‘Het hoort erbij! We leven in een snelle tijd!’, hoor ik haar keer op keer roepen.
‘Is dat zo?’, vraag ik me af. De maatschappij lijkt over-productiviteit op een voetstuk te plaatsen. Degene met de meeste connecties en werkervaring op LinkedIn zijn de overwinnaars. We werken onszelf uit de naad. Fomo (fear of missing out) is de snelst uitbreidende epidemie van onze tijd. Ondertussen raken de batterijen steeds verder leeg en is er een minimale oplaadtijd. Leven op reserves is normaal en alleen de losers raken Burned Out. It’s all part of the race.
‘Maar het is toch juist goed om doelen te hebben en ernaar te streven?’, hoor ik Puck zich al verontwaardigd afvragen. Ja, dat is het zeker. Een doel geeft de mens immers zin in het leven. Toch zouden we ervoor moeten waken dat dit niet overgaat in een permanente obsessieve drang. Ook de losgeslagen aap die in mijn eigen hoofd rondslingert zou wel eens een toontje lager mogen zingen. Is druk zijn bovendien niet kiezen voor de makkelijke weg? Ik betrap mezelf erop dat ik mijn productiviteit vrijwel altijd van mijn omgeving laat afhangen. Onbewust creëer ik deze verwachtingen zelf, omdat ik de ballen niet heb om ‘nee’ te zeggen en alles klakkeloos aanpak.
Maar waar moet ik beginnen? Een workshop ‘plannen’ of een cursus aandachtmanagement? Het opruimen van mijn huis en het orde scheppen in de administratie? Het is veel, heel veel. Een eerste stap is misschien het creëren van overzicht en het stellen van écht realistische doelen. Een tweede stap zou het aangeven van mijn grenzen kunnen zijn. Een derde stap het stoppen met het opofferen van mijn eigen geluk en welzijn in ruil voor succes en erkenning, die meestal toch van korte duur zijn.
En zoals het oude gezegde gaat: ‘Geniet van het leven’. Maar wat hebben we hier nou aan als we het te druk hebben om te genieten? De tijd om te genieten is nu.
Felien is tweedejaars student journalistiek
