Journalistiekstudente Julia Onclin studeert dit semester in Parijs. Voor WIN doet ze verslag van haar belevenissen.
Mijn allerlaatste blog vanuit Parijs! Toen ik vier maanden geleden op het punt stond om de Thalys naar Frankrijk te nemen, had ik niet gedacht dat de tijd zo snel zou gaan. Ergens voelt het alsof ik hier nog maar net ben, omdat ik eigenlijk helemaal niet weg wil. Aan de andere kant voelt het alsof ik hier al jaren woon, omdat ik me hier thuis voel en er nog wel jaren zou kunnen blijven wonen.
Aangezien dit mijn laatste blog is, vind ik dit wel een goed moment om terug te blikken op mijn Erasmus-tijd. Alle bijzondere dingen die ik gedaan heb, mooie mensen die ik ontmoet heb en alle lessen die ik geleerd heb, zowel over mezelf als over wonen in een land dat je niet kent.
Meest bijzondere dat ik gedaan heb
Laten we maar meteen beginnen met het meest bijzonderste wat ik gedaan heb tijdens mijn Erasmus-tijd. Ik dacht dat dit een makkelijke zou zijn, maar nu ik er over nadenk heb ik heel veel bijzondere dingen gedaan. Zoals picknicken met zonsondergang bij de Eiffeltoren, op citytrip naar Rouen en Lille, de Arc de Triomph beklimmen…
Maar het aller gaafste was toch wel die zelf geplande rondreis door Frankrijk. Iets waar ik van droomde maar wat me tegelijkertijd bang maakte. Het is niet niks om elke dag in een andere stad te zijn. Een stad die je niet kent met mensen die je ook niet heel goed kent. Die vakantie was voor mij het moment dat ik verliefd werd op Frankrijk. Hopeloos verliefd ook. Van de zandstranden en de zee tot de ruige bergen en kliffen, het was geweldig om zo veel verschillende kanten van dit land te zien.
Om je een beeld te geven van welke steden (en land) ik naast Parijs allemaal bezocht heb even een opsomming: Lille, Rouen, Bordeaux, Toulouse, Montpellier, Marseille, Nice, Lyon en Monaco / Monte Carlo. Nu ik er zo op terugkijk valt het me mee dat ik inmiddels niet helemaal blut ben.
Het moeilijkste moment
Ik moet zeggen dat het me heel erg meevalt hoeveel moeilijke momenten ik hier gehad heb. Je zou vooraf denken dat met name de heimwee heel erg is maar daar had ik eigenlijk weinig last van. Voor mij was het in het begin vooral de cultuurshock, maar daar wist ik me overheen te zetten.
Het enige moment dat voor mij echt moeilijk was, was toen ik te horen kreeg dat mijn vader een auto-ongeluk had gehad en in het ziekenhuis lag. Op dat moment wilde ik niets liever dan mijn spullen pakken en naar huis gaan, maar dat kon niet. Het gebeurde denk ik in de tweede week van mijn Erasmus en echt close vriendschappen had ik nog niet, dus dat was best eenzaam en moeilijk. Gelukkig is dat uiteindelijk allemaal goed gekomen, maar op het moment zelf zit de schrik er natuurlijk goed in.
De mooie mensen die ik heb leren kennen
Niet om te slijmen (misschien lezen ze mee), maar ik heb echt veel mooie en bijzondere mensen leren kennen. Dat betekent echter niet dat het allemaal vrienden voor het leven zijn geworden. Het feit dat ik de mogelijkheid heb gehad om ze te leren kennen was al bijzonder op zich. Nog nooit heb ik me in zo’n diverse groep bevonden met zo veel mensen uit zo veel verschillende landen.
Ook heb ik ontzettend veel geleerd over andere culturen van hoe ze kerst vieren tot hoe liefdesrelaties er in hun land uitzien. Daarnaast ben ik veel Franse mensen tegengekomen, duh, ik studeerde in Frankrijk, maar zo vanzelfsprekend was dat helemaal niet. De taalbarrière wil namelijk nog weleens verstikkend werken.
Ondanks dat krijg ik nog altijd een lach op mijn gezicht als ik terugdenk aan die man in de supermarkt die maar niet kon kiezen uit die tientallen zakken met verschillende Franse kerstchocolaatjes en me dat even haarfijn uit wilde leggen. Of die jongen bij de Hema die me vroeg of ik een plastic tasje wilde, wat ik niet hoorde, waardoor ik hem aankeek alsof hij Chinees sprak. Alle vriendelijke mensen die je groeten als ze je zien en zodra ze weer weggaan en je het gevoel geven dat je geen nummertje bent.
Wat ik over mezelf geleerd heb
Heel veel. Een lange periode in het buitenland is denk ik een goede manier om jezelf beter te leren kennen. Door te zien hoe je met bepaalde situaties omgaat en hoe je uiteindelijk terug naar huis gaat, zie je pas wat voor een effect Erasmus op je heeft.
Zo ben ik bijvoorbeeld veel onafhankelijker geworden. Ik laat het niet meer afhangen van anderen of ik iets wel of niet doe. Als ik iets wil doen dan doe ik het. Ook heb ik gemerkt dat ik sterker in mijn schoenen ben gaan staan. De behoefte om bij de massa te horen heb ik nooit gehad en een buitenbeentje ben ik altijd wel geweest, maar ik heb daar nooit echt voor durven staan. Door mijn Erasmus maakt het me niet meer zo veel uit wat anderen doen of zeggen.
Verder ben ik erachter gekomen dat ik een betere ‘leider’ kan zijn dan ik altijd dacht. Ik was altijd heel verlegen en dat is door mijn opleiding (Journalistiek) al veel minder geworden, maar ik vond mezelf nooit iemand die de leiding moest of kon nemen. Hier in Parijs ben ik er op de een of andere manier ingerold en gegroeid. Als er iets is leunen mensen op mij om het uit te zoeken of te regelen. Best grappig hoe zo’n Erasmus je kennis laat maken met kanten van jezelf die je nog niet kende.
Tot slot: tips voor toekomstige Erasmus-studenten
Zit jij er ook over na te denken om op Erasmus te gaan of heb je zelfs al een Erasmus gepland staan? Dan heb ik een aantal tips voor je gebaseerd op dingen die ik graag had willen weten voorafgaand aan mijn Erasmus.
1. Probeer niet te oordelen en vooral nieuwsgierig te zijn.
Ik weet dat het niet altijd meevalt, zeker niet als je in die eerste cultuurshock terechtkomt, maar niet oordelen maakt alles zo veel makkelijker. Door te oordelen belemmer je jezelf alleen maar. Als je over iets oordeelt kijk je namelijk alleen maar vanuit dat perspectief en zul je de cultuur of de persoon waar je over oordeelt nooit ‘echt’ leren kennen. Daarnaast is nieuwsgierigheid key! Vraag alles wat je wil weten, wel op een normale manier natuurlijk. Mensen vinden het leuk als je interesse toont en zullen dus meer voor je openstaan.
2. Ga niet alleen maar met landgenoten om.
Ik weet dat het heel verleidelijk en makkelijk is om alleen met Nederlanders om te gaan en Nederlands met elkaar te praten, maar het zorgt ervoor dat je in een bubbel terechtkomt. Hoe leer je ooit andere mensen en culturen kennen als je alleen maar met Nederlanders omgaat en Nederlands praat?
3. GENIET!
Vooral in de eerste week zal dit niet meevallen, omdat je nog moet wennen aan je nieuwe omgeving, maar probeer het toch. Al zijn het de kleine dingen. Ga er op uit en doe leuke dingen! Ontdek de stad waar je woont en plan leuke activiteiten. Alles is leuker als je activiteiten op de kalender hebt staan!
Dat was hem dan, mijn allerlaatste blog vanuit Parijs. Succes en vooral veel plezier voor iedereen die nog op Erasmus gaat!
Joyeux Noël et bisous,
Julia
