Het Vliegende Paard: ‘De soos was echt van óns’

Studentencafé Het Vliegende Paard in Zwolle viert zijn 25ste verjaardag. Fleur Besters werkte de eerste jaren in het Paard naast haar studie journalistiek. Hoe beleefde zij die tijd?

‘Het Vliegende Paard werd net opgeknapt toen ik in 1994 vanuit Tilburg in Zwolle kwam wonen en studeren. Piepjong was ik, zeventien jaar en kende helemaal niemand in deze stad. Ik woonde in een studentenhuis aan het Grote Kerkplein en daar leerde ik mensen kennen die Stichting Grietje aan het opzetten waren; zo kwam ik bij het Vliegende Paard aanwaaien en werd lid van de soos-commissie.

Feestjes organiseren, achter de bar staan, bier tappen en schoonmaken hoorden bij mijn werk. Hoe vaak ik in het Paard te vinden was? Elke dag! Aan het eind van de middag ging je als student naar de soos en daar bleef je tot diep in de nacht.

Alles kon: schuimparty’s waarbij we de hele tent onder water zetten, of erotische avonden waarbij een vertegenwoordiger langskwam om allerlei erotische attributen te demonstreren. De feestvonden met artiest Volkert waren fameus! Dan ging hij enkel met een synthesizer op het podium wat pingelen en wij vonden dat fantastisch! Het lijkt nu heel suf maar dat waren de leukste avondjes!

Studenten gingen nergens anders heen. Het was er altijd gezellig, de drank was goedkoop, je kon poolen, klaverjassen, feesten, of gewoon lekker kletsen en lol hebben met elkaar. Er was dan ook veel saamhorigheid tussen verschillende opleidingen. Door het Vliegende Paard heb ik een hele leuke studententijd gehad en veel meegemaakt.

Mijn eerste zoen was in het VP, de leuke jongen die ik daar ontmoette is nu mijn man en we zijn nog steeds gelukkig bij elkaar. Het valt me op dat er veel relaties zijn ontstaan in het Vliegende Paard. Maar vergeleken met nu was het ook een heel andere tijd; geen telefoon, geen internet. Echt afspreken hoefde nooit want er was altijd wel een bekende. Dat is het bijzondere van die tijd. De soos was echt van óns.’