In quarantaine op je studentenkamer of terug naar je ouderlijk huis? Veel studenten kiezen voor dat laatste. Maar fulltime ‘thuis’ bij paps en mams is toch weer even wennen.
Hij deelde een appartement in Zwolle, maar besloot toch terug te gaan naar zijn ouders in Beilen, tussen Hoogeveen en Assen. Vierdejaars Arjan Dijkstra, student aan de lerarenopleiding geschiedenis van Windesheim, had voor zijn gevoel niks meer te zoeken in Zwolle nu de winkels en kroegen gesloten zijn. “De dag dat ons werd geadviseerd geen vrienden meer uit te nodigen om op bezoek te komen, besloot ik terug naar huis te gaan.”
Terug naar zijn ouders, want daar is het eigenlijk prima toeven. “Ze hebben een boerderij omgetoverd tot hotel, van de stallen zijn kamers gemaakt. Daar bivakkeer ik nu.”
De 27-jarige Arjan loopt zijn eindstage op een school in hetzelfde dorp. Vlakbij dus, maar hij geeft nu digitaal les. Daarnaast werkt hij aan zijn scriptie. Het principe van ‘thuisquarantaine’ komt hem eigenlijk dus niet eens verkeerd uit. Het geeft hem de rust die hij nodig heeft om zich volledig te kunnen concentreren.
“Ik zit hier niet voor de gezelligheid. We eten gezamenlijk, maar de rest van de tijd heb ik mijzelf hier opgesloten. Af en toe spoort mijn vader mij aan om een stukje te gaan wandelen, omdat ik anders helemaal niet buiten kom. Dat is voor mij het praatje van de dag. Ja, een biertje drinken met vrienden mis ik wel.”
De 90-jarige oma van Arjan is ook bij het gezin ingetrokken. Ze woonde in Eindhoven in Noord-Brabant, de provincie die het eerst en het hardst werd getroffen door het coronavirus.
“We wilden de familie bij elkaar houden. Mijn opa woont in een verzorgingstehuis, maar mag geen bezoek ontvangen. Dus besloten wij oma bij ons in huis te halen. Veilig, want dan kunnen wij de boodschappen doen en hoeft zij het huis niet uit. En het is natuurlijk ook veel gezelliger.”
Tekst: Michelle van der Molen
Foto’s: Arjan Dijkstra
