Gaan we komende tijd een lockdown beleven? Niet meer winkelen, sporten of naar school gaan? Geen gezamenlijk kerstdiner? Zonder knallen het oudjaar uit? Ja, daar lijkt het wel op. Vandaag, de dag dat ik mijn blog schrijf, wordt overleg gepleegd in Den Haag over een harde lockdown. Lijkend op die van Duitsland, waar het al zeker is dat het sociale leven een flink aantal dagen wordt stilgelegd. Dit alles om Covid-19 te bestrijden.
Als we naar een echte lockdown gaan, kan ik in ieder geval teren op de afgelopen weken waarin gelukkig veel momenten waren waar ik met veel plezier op terug kan kijken.
Ik denk aan hoe ik werd bekogeld met ballen door een student bij een les waar mikken centraal stond, aan mooie supervisie gesprekken, aan nieuw geworven stageplaatsen waardoor studenten weinig studieverlenging krijgen. Maar ook aan studenten die het moeilijk hadden en zich na een goed gesprek weer wat beter voelden. Allemaal voorbeelden die mij hebben geïnspireerd en gemotiveerd om het dan nog maar even vol te houden.
Zwitserland
Ook zijn er landelijke ontwikkelingen die interessant zijn. Ik denk aan de hoeveelheid vacatures voor onze studenten en het worstelen van de politiek met de BSA, de loting voor een studie en de studielening. Er zijn voldoende prikkels om mentaal mee bezig te zijn. We hoeven niet weg te zakken in een depressief gevoel dat het er allemaal niet toe doet.
Persoonlijk is komende week voor mij ook bijzonder. Voor het eerst kan ik in de week voor de kerstvakantie niet naar Zwitserland. Al jaren geef ik daar samen met mijn collega Sandra les aan de Interkantonale Hochschule für Heilpädagogik. Covid-19 laat ons niet reizen en dus gaan we dit alles digitaal organiseren.
Maar de lichtjes, de kerstmarkten, de sfeer en de gezellige etentjes zullen we dit jaar alleen zien op de foto’s van vorig jaar. Dit zou een reden kunnen zijn om pessimistisch het nieuwe jaar in te gaan, want het zicht op betere tijden duurt nog een hele tijd. Maar laten we proberen om het in een positief perspectief te zetten:
Frisse tegenzin
We gaan met z’n allen twee weken offline en laten onze ogen eens een ander beeld zien dan het beeldscherm. We maken tijd voor het lezen van een boek, het bellen met een verre vriend of wandelen en fietsen in het bos. Liefst ook samen met een ander of anderen (wat het ook mag worden tijdens de lockdown) om je heen, geniet van het intense contact wat ervoor zorgt dat je je gezien voelt.
Zodat we het in januari met frisse tegenzin nog even een tijdje volhouden.
Vanuit een, gelukkig gezellig, thuis wens ik iedereen fijne kerstdagen en een heel voorspoedig (studie-)jaar.
Cor Niks is docent psychomotorische therapie bij de calo
