Calo-docent Martijn Grolleman fietst door het hele land om kerstkaarten te brengen bij zijn mentorklas: van Noordwolde tot Soest. Hij legt in deze dagen totaal drie etappes van meer dan 100 kilometer af.
Hoe kwam je zo op dit idee?
Als mentor van een eerstejaars groep van de opleiding Sportkunde zie ik wat de coronacrisis doet met de motivatie van studenten. Dit is mijn manier om studenten te laten voelen dat ze ertoe doen en dat ze niet vergeten worden. Wellicht inspireert het ook anderen om dergelijke acties te ondernemen.
Heb je dit al eerder gedaan?
Ja, vorig jaar ook al. Als laatste invulling van het mentoraat voor de kerst laat ik de studenten kerstkaarten aan elkaar schrijven met een gerichte wens of boodschap. Studenten verwachten dan dat ze de kaart aan het eind mogen meenemen. Dat is dus niet zo, ik stuurde ze altijd op. Vorig jaar zei ik grappend tegen een toenmalig mentorstudent dat we ze wel konden gaan rondfietsen. En zo ontstond het idee.
Vorig jaar heb ik het samen met een mentorstudent iets meer dan de helft van de kaarten rondgefietst. Dit jaar ga ik in m’n eentje en heb ik het uitdagender gemaakt waardoor ik nu twee derde van de studenten een kaart kan bezorgen en in totaal drie etappes ga fietsen. De studenten wonen dit jaar (helaas) wat verder uit elkaar.
Hoe heb je getraind voor deze tour?
Nou… eigenlijk heb ik er niet echt voor getraind. Als fanatieke wielrenner ben ik lid van de Zwolse wielervereniging GazGas en fiets ik door het jaar heen aardig wat kilometers. De maand december is qua weer wel uitdagend en in je eentje afstanden boven de 100 km rijden is ook wel pittig. Gelukkig kom ik onderweg langs studenten die mij kunnen voorzien van koffie, stroopwafels en warmte.
Hoe reageerden je studenten op het idee?
De studenten reageerden verbaasd dat ze de kaarten niet mochten meenemen maar dat ze opgestuurd werden. En helemaal toen ik ze vertelde dat ik een groot gedeelte niet ga opsturen maar langs kom brengen op de fiets. Ze dachten dat ik een grapje maakte totdat ik de woonplaatsen van de studenten begon op te noemen waar ik langs zou gaan fietsen. Het werd even stil. Daarna kwamen de eerste reacties: “Nou, bij mij kan je wel koffie krijgen hoor!” en: “Wat tof dat je dit gaat doen zeg!”
