Studenten van de opleiding Verpleegkunde van Windesheim kunnen sinds kort hun vaardigheden in de praktijk brengen in de vernieuwde simulatieruimte. Op de wanden van het lokaal worden beelden geprojecteerd, bijvoorbeeld van de intensive care of spoedeisende hulp, inclusief piepende machines en geroezemoes van voorbijlopende mensen. “Studenten wanen zich echt op een afdeling.”
Een levensechte pop ligt in een ziekenhuisbed, hij reageert nergens op, zijn tong is opgezwollen en zijn ademhaling klinkt kreunend en piepend. Op de monitor naast het bed is te zien dat de hoeveelheid zuurstof in zijn bloed verre van oké is. De patiënt is plotseling in elkaar gezakt in een restaurant, luidt de casus. De verpleegkundestudenten gaan aan de slag: er moet zo snel mogelijk een diagnose worden gesteld om daarna de conditie van de man te kunnen verbeteren.
Veilige omgeving
De simulatieruimte in gebouw E is ideaal om de vaardigheid van studenten te toetsen, vertelt docent Harald Geerts. Verpleegkundestudenten oefenden altijd al in een ziekenhuissetting binnen de muren van Windesheim, maar na een verbouwing afgelopen zomer is de ruimte nu helemaal ‘fancy’ en high-tech. Geerts: “Studenten wanen zich mede door de beelden op de wanden echt midden op zo’n afdeling. Hierdoor is het een veilige maar toch uitdagende omgeving, waar ze fouten mogen maken waarvan ze kunnen leren.”
De patiënt kreunt en piept ondertussen steeds harder. Het geluid wordt geproduceerd door docente Isabel Bekman, die met een microfoontje in de regiekamer ernaast zit en goed zicht heeft op de simulatieruimte. Ze bedient vanuit hier ook de monitor naast het bed. Als de studenten de pop na een tijdje aan een zuurstofmasker leggen, zien ze de zuurstofwaarde in zijn bloed meteen omhoog schieten.
Meer zelfvertrouwen
“De studenten moeten zich staande kunnen houden in de hectiek”, vertelt Geerts. De setting kan door de geprojecteerde beelden aangepast worden voor verschillende vakgebieden. Geerts: “De spoedeisende hulp, een gewone verpleegafdeling, de intensive care, de binnenkant van een ambulance, een vliegveld, noem maar op. Ook een huiskamer is mogelijk, voor bijvoorbeeld een gesprek met een verward persoon.”
Meerdere camera’s leggen het handelen van de studenten in de simulatieruimte vast, bedoeld voor een nabespreking. Geerts: “Door het gebruik van deze ruimte zie ik studenten echt groeien, bijvoorbeeld in hun communicatie met elkaar en de arts. We sturen ze dankzij deze ruimte met meer bagage en zelfvertrouwen de praktijk in.”
Tekst: Wouter van Emst
Foto: Herman Engbers
Er zijn 2 reacties op «Simulatieruimte verpleegkunde volledig vernieuwd: ‘Ik zie studenten groeien’»