2020 zou hét jaar worden van studentencafé Het Vliegende Paard, met grandioze lustrumfeesten en reünies ter ere van het vijfentwintigjarig jubileum. Maar corona gooide roet in het eten en inmiddels is het café al maanden dicht. Duidelijkheid is er niet. Eigenaar Dennis Kaatman voelt zich door de overheid in de steek gelaten. “Het voelt als een verloren jaar.”
Geen biertjes tappen of maaltijden serveren, maar wel flink boren, zagen en timmeren. Dennis en zijn collega’s zitten tijdens de sluiting niet stil. “De keuken achter is open en er is meer ruimte achterin. Tussen de gangen komt een nieuw dansgedeelte, ik noem het de balzaal. Binnenkort worden er loungebanken aan de muur bevestigd.”
Los van de verbouwingen houdt Dennis veel contact met de Zwolse studentenverenigingen om te sparren over wat het café binnenkort kan betekenen voor studenten. Dennis vindt het belangrijk om actief te zijn en te blijven werken aan ideeën en plannen, in de hoop dat de terrassen binnenkort open kunnen of studieplekken geregeld kunnen worden.
Hij benadrukt dat het voor studenten ontzettend belangrijk is dat het Paard weer open gaat: “Het Paard is een ontmoetingsplek voor alle studenten. Niet alleen voor een drankje en een dansje maar ook voor lezingen en vergaderingen. We gingen van duizenden unieke bezoekers per week naar nul. Het voelt echt als een verloren jaar, en ik kan het nu met droge ogen vertellen, maar het doet gewoon ontzettend zeer dat een regering besluit dat je er van de een op de andere dag niet meer bij hoort. De compensatie die we krijgen helpt wel iets maar niet genoeg. Niemand voorzag dat de sluiting zo lang zou duren.
Daarnaast maakt Dennis zich zorgen om het welzijn van studenten: “Ik heb het afgelopen jaar wel meer dan eens verdwaalde studenten aan de deur gehad die het even niet meer zagen zitten en bij het Paard hun hart wilden luchten. Ook voor die studenten moet je je deuren dicht houden.”
Over tot actie
Om aandacht te vragen voor alle Zwolse horecaondernemers bedacht Dennis begin maart een actie om uit protest de terrassen buiten op te zetten, omringd door rood-witte linten, want bezoekers mochten niet plaatsnemen op het terras. De actie kreeg veel aandacht in de media maar tot versoepelingen van de regels leidde het niet. Nu wordt er veel gesproken over vaccinatiebewijzen, wat Dennis an sich een prima idee vindt.
“Het is nu een vrijbrief. Ik word buitengesloten en mag niks doen. Als er een gevaccineerde groep ontstaat die een beetje vrijheid terug krijgt dan vind ik dat een goed idee voor een volgende stap om open te gaan. Het moet alleen niet zo blijven. Als studenten zouden kiezen om zich niet te laten vaccineren is dat een eigen keuze, maar dan lever je wel vrijheid in. Maar mijn overtuiging is dat vaccineren helpt, en dan kan het wel eens hart gaan met openen.
Lustrumparty’s gaan door
Vorig jaar zou rond deze tijd het eerste lustrumfeest plaatsvinden ter ere van het 25 jarig jubileum. Dennis bevestigt dat deze feesten – zodra er geen beperkingen meer zijn – alsnog zullen doorgaan: “Dan maken we er wel 25 plus 1 of 2 van. Er wordt steeds gehamert op dat we het samen moeten doen, dat we elkaar moeten steunen en samen de schouders eronder moeten zetten. Ik vind dat we dan ook de consequenties van de maatregelen samen eerlijk moeten verdelen.”
