In de krant, op Instagram, op reclameborden, online; echt overal waar je kijkt wordt er aandacht aan besteed: de Tweede Kamer Verkiezingen. Dit is het eerste jaar in mijn leven waarbij ik mijn kiesrecht mag gebruiken. Net als dertien miljoen andere Nederlanders mag ik dit jaar een rood bolletje inkleuren.
Op zich leuk, maar op wie wil ik stemmen? Politiek is namelijk niet helemaal mijn expertisegebied. Om deze reden besluit ik eens online op zoek te gaan. Wat zou ik daar tegenkomen?
Doolhof
Het eerste trefwoord: Verkiezingsprogramma’s. Dit woord heb ik al vaak voorbij zien komen op het nieuws, dus wie weet kan ik er wat mee. Meteen word ik overladen met informatie van iedere partij die er is. In een doolhof van standpunten probeer ik om de belangrijkste zaken eruit te halen.
Dat pakt anders uit dan gehoopt, want na een half uur heb ik nog geen beeld van welke partij dan ook. Het is verloren zaak, dus volgende trefwoord.
Stemwijzer
Trefwoord twee: stemwijzer. Dit is een snelle en makkelijke manier om te zien met welke partijen ik match en dus waarop ik het beste kan stemmen. De stemwijzer bestaat uit heel veel stellingen, variërend van vaccinatiebewijzen tot defensie, van belasting tot excuses over de slavenhandel.
Over veel dingen heb ik nog nooit nagedacht, laat staan een expressieve mening gevormd. Ook valt het op dat ik bij de ene stemwijzer vooral links zit en bij de andere vooral rechts. Wat kan ik daar nu mee?
Betrouwbaar?
Mijn laatste hoop is Instagram. Normaal gesproken is dit niet de meest betrouwbare bron. Instagram is echter wel mooi overzichtelijk, kort en bondig. Binnen een paar minuten vind ik een paar accounts met verkiezingspunten van dit jaar zoals @checkjestem of @partijprogrammasinposts. Hierin wordt kort beschreven waar partijen wel en niet achter staan. Wie weet leer ik nog wat.
Lastige keuze
Uiteindelijk draait het natuurlijk om mijn eigen keuze. Ik moet stemmen op iemand die mijn mening kan verwoorden in de landelijke politiek.
Het is een lastige keuze, maar ik kom er vast uit.
Stemmen ga ik zeker doen, ik ben deel van dit land en wil mij laten horen.
En als je het echt met niemand eens bent, dan start je toch gewoon zelf een partij?
Judith Kreuze is tweedejaars student Social work