Ik bleef staren naar de eerste zin in een verslag van een student voor de module Levenskunst. Hij begon zo: ’Momenteel ben ik heel erg zoekende in mijn leven’. De zin bracht mij terug naar mijn eigen studietijd. Met de vraag wat ik met mijn studie wilde. En wat daarna. Ook breder, nadat mijn vader plotseling overleed: wat is dit voor iets, leven, als het opeens voorbij kan zijn? Maar ook heel concreet, de vraag ‘wat nu’, toen ik spijt had van een lange zoen op een late avond in de gang van een studentenflat.
Alle grote vragen beginnen in elk mens opnieuw, zo las ik ergens. Ook in deze student. Hij vroeg zich af: ‘laat ik me te veel beïnvloeden door mijn omgeving?’. En ook: ‘wat wil ik met de keuzes die ik gemaakt heb?’ Hij kon ze niet ongedaan maken, maar hoe kun je dan met de gevolgen omgaan? Het gaat hier om concrete vragen over mensen, over verleidingen, waarden. In je antwoorden daarop laat je zien wie je bent.
Betrokken op anderen
In de module levenskunst (HKM) onderzoeken we levensvragen. Dat onderzoek gaat anders dan bijvoorbeeld het onderzoek naar ontwikkelingen op de arbeidsmarkt, maar toch. Wij gebruiken films, literatuur, kunst, allerlei oefeningen en natuurlijk mensen. Deze student werd gedurende dat onderzoek duidelijk dat een aantal mensen veel belangrijker voor hem waren dan hij had gedacht. Zijn focus verschoof: van denkend vanuit zichzelf, naar meer betrokken op die anderen.
Als eigen onderzoeksvorm besloot hij Tinder te gebruiken. Hij maakte een profiel aan met de tekst: ‘ik zoek een gesprekspartner voor mijn onderzoek naar de vraag wat echt belangrijk is in het leven’. Het bleek een hele goede openingszin. Want uit de reacties ontstond een ontmoeting en uit de ontmoeting, echt waar, een relatie. Hij begon met onderzoek naar een stevige levensvraag en eindigde met een vriendin. Dat is ware levenskunst.
Belangrijkst in het leven
Hij had een antwoord op zijn levensvraag gevonden. Voorlopig, natuurlijk. Je weet nooit hoe het verder gaat, maar toch. Ik las aan het eind van zijn verslag dat het zoeken in zijn leven nu niet zomaar voorbij was. Nog steeds wist hij niet precies wat hij wilde, waar hij voor wilde gaan en wat nu het belangrijkst in zijn leven was. Wat hij wel had ontdekt, zo schreef hij: ik hoef al dat zoeken nu niet alleen te doen.
Martin Jans is studentenpastor van Windesheim, ArtEZ en KPZ Zwolle
