Samira: Prikangst

Dankzij de vaccinaties lijkt het alsof we wat betreft corona het ergste achter de rug hebben, het licht aan het einde van de tunnel is in zicht. Zelf heb ik die prik een tijd voor me uitgeschoven. Niet omdat ik het er niet mee eens was, nee, meer omdat ik eh, nogal last heb van prikangst.

Ik kan me nog goed herinneren dat ik de 9-jaarsprik kreeg. Van tevoren had ik beloofd dat ik niet zou huilen. Onderweg ging alles goed, ik was ook helemaal niet bang. Ik liep de ruimte in waar het dan echt zou gebeuren… en daar ging het fout. Toch huilen. Toch verzetten.

Het hele idee staat mij niet aan. Alles waarvoor ik me kwetsbaar moet opstellen en moet overgeven aan artsen is moeilijk. Ik ben als zesjarig ukkie al eens door zeven man vastgehouden omdat ik onder narcose gebracht moest worden. En eens een vechter, altijd een vechter.

Dus, de coronaprik. Dat voortdurend testen, met al die wattenstaafjes, vond ik niet fantastisch, dus uiteindelijk besloten die prik toch maar te halen. Vrolijk die kant op gereden en stoer naar binnen gewandeld. Mij krijg je niet klein. Echt niet. Maar mama moet wel mee naar binnen hoor.

Een gesprek met de arts en drie formulieren met het opschrift ‘PRIKANGST’ verder, mag ook ik eraan geloven. In het EHBO-kamertje vraagt de arts me om te gaan liggen. Oei, dan moet het nu echt gebeuren. Het knopje in mijn hoofd gaat om en alle alarmsystemen maken overuren. Ik moet hier weg! Een paar voorzichtige traantjes stromen over mijn wangen en ik lach verlegen. Ik wil niet, ik wil niet, ik wil niet!

Gelukkig is het niet mijn eerste rodeo. Even ademen en dan toch maar gaan liggen. De arts pakt rustig mijn arm vast en begint met ontsmetten. “Het is ook niet leuk, ik snap het wel”, zegt hij terwijl hij het watje over mijn arm wrijft. Ineens ben ik stil: zit ‘ie er nou al in? De arts zegt lachend ‘ja’, en ook ik moet lachen. Heb ik me daar nou zo druk over gemaakt? Liever twee keer dit dan twintig keer testen. Het is zo geprikt.

Samira Antonisse, tweedejaars student journalistiek op Windesheim