Windesheimstudent Frank Boer doet half december mee aan het jeugd-WK Zeilen in Oman. Hoewel hij pas sinds deze zomer met zijn huidige partner vaart, mikt hij op een plek in de top vijf.
Zeilen is een constant spel met de wind, vertelt de 18-jarige Frank. Je moet voortdurend goed opletten; door een harde windvlaag kan de boot zomaar omslaan. De omstandigheden lezen en een goede samenwerking tussen de twee bemanningsleden zijn daarom cruciaal.
Wat verwacht de 18-jarige student van de opleiding technische bedrijfskunde van dit wereldkampioenschap? Frank: “Het wordt sowieso een gave ervaring. Oman is een streng Islamitisch land dus we komen terecht in een heel andere omgeving en cultuur. Maar of we daar veel van meekrijgen, weet ik niet. We zitten namelijk in een chique resort aan de kust, speciaal voor zeilers.”
“Ons doel is een plek in de top vijf. Onlangs op het EK in Italië waren we negende, maar daar was geen leeftijdsgrens en daar deden meerdere teams per land mee. Bovendien vaar ik pas sinds deze zomer samen met mijn stuurman Robbert Huisman, inmiddels zijn we beter op elkaar ingespeeld.”
Je vaart in de 29’er-klasse. Wat houdt dat in?
“De 29’er is een zeilboot met twee bemanningsleden en een trapeze. Het is een vrij klein bootje met relatief veel zeil, waardoor hij redelijk onstabiel is. Ik ben degene die in die trapeze hangt, buiten boord dus. Daarmee creëer je een hefboomwerking, zodat ik de boot vlak op het water kan houden en we meer snelheid kunnen maken. En ik ben heel mobiel: als ik bijvoorbeeld een flinke golf zie aankomen, kan ik snel een stap naar achteren doen. Daardoor komt de punt iets omhoog en knallen we niet vol in die golf.”
“Daarnaast moet ik inschatten hoe de wind waait en of er drukverschillen of wind shifts zijn. Daarom bepaal ik ook de koers. Dat klinkt misschien raar omdat je verwacht dat de stuurman in de boot, die het roer in handen heeft, de koers uitstippelt. Maar ik voel de wind veel beter, dus ik zeg tegen hem hoe we moeten varen. Het is een constant spel met de wind, dus we moeten heel goed met elkaar communiceren.”
Gaat dat ook wel eens mis?
“Het gebeurt regelmatig dat je een golf schept of omslaat. Laatst op het EK in Italië bijvoorbeeld nog. Tijdens het gijpen (dat is als je het zeil van de ene naar de andere kant van de boot draait) kregen we een flinke windvlaag mee waardoor we omkieperden. Toen moesten we met z’n tweeën aan het zwaard hangen om de boot weer recht te trekken. Maar zoiets gebeurt vaker, het is geen reden tot paniek. Vooral als je net begint met zeilen overkomt het je vaak. Dan heb je een goede dag als je maar één of twee keer bent omgeslagen.”
De Olympische Spelen zijn het hoogst haalbare. Is dat ook jouw doel?
“Daar ben ik nog niet over uit. Zeilers die mee hebben gedaan aan de Spelen geven aan dat je gemiddeld zo’n acht jaar fulltime bezig moet zijn met zeilen om zover te komen. Daarnaast is zeilen ook een flinke investering qua geld, we moeten namelijk alles zelf betalen. Er is bijvoorbeeld geld nodig voor de boot, een trainer en buitenlandse trips. Voor het WK in Oman krijgen we overigens wel wat geld van de zeilbond, gelukkig maar, anders zou het een dure trip worden.”
Tekst: Wouter van Emst
Regeling voor topsporters
Frank maakt gebruik van de topsportregeling van Windesheim. Die houdt onder andere in dat sporters met een officiële topsportstatus extra begeleiding krijgen tijdens hun studie en – bijvoorbeeld – tentamens op een ander moment kunnen maken. Frank: “Hierdoor kan ik mijn opleiding goed combineren met mijn sport.”
De regeling was voor hem dan ook mede bepalend bij zijn keuze voor deze hogeschool. “Ik heb vaak contact met een begeleider vanuit Windesheim. Dan wordt me gevraagd hoe het gaat en of ik nog ergens hulp mee nodig heb. Omdat ik een NOC*NSF-status heb, krijg ik financiële tegemoetkoming. Daarnaast krijg ik van Windesheim een abonnement van On Campus, zodat ik daar naar de sportschool kan.”
Meer weten over de topsportregeling? Kijk dan op de website van Windesheim.
