Lieve studenten,
Wel eens van de Australische verpleegster Bronnie Ware gehoord? Deze vrouw verzorgde mensen die binnen afzienbare tijd gingen sterven en vroeg hen waar ze spijt van hadden in hun leven. Die gesprekken leidden tot een spijt-top 5, waar ook jullie je voordeel mee kunnen doen.
Dat zit zo.
Eén van de vijf brandende kwesties die de geïnterviewden benoemden, was: ‘Ik heb spijt dat ik niet meer mijn gevoelens heb laten zien’. Dat deze uitspraak ook voor jullie actueel is, blijkt wel als we de recente cijfers bekijken van het Trimbosinstituut. Uit hun studentenmonitor blijkt dat maar liefst 80 procent van de studenten zich eenzaam voelt, maar daar weinig over praat.
Vangnet
Als medewerker van het Studiesuccescentrum raakt dat aantal me recht in mijn hart. Mijn collega’s en ik voelen ons verantwoordelijk voor alle studenten die extra hulp nodig hebben. Of die hulp nu ligt op het sociale vlak, psychisch of cognitief; met elkaar creëren we een vangnet voor iedere student die buiten de boot dreigt te vallen.
En laat ik nu maar eens voor één keer onbescheiden zijn: dat kunnen we goed. In het team waar ik deel van uitmaak, zitten hele aardige, ervaren en empathische mensen. Mensen die er hun vak van hebben gemaakt om jullie te helpen.
Er is alleen één maar… Om die hulp te kunnen bieden hebben we jullie openheid nodig en dat blijkt vooralsnog een probleem. Want, zo lees ik in de monitor, studenten zijn niet snel geneigd om hulp te zoeken of open te zijn over hun mentale gezondheid. Het gevoel van ‘erbij horen’ gaat boven het vertellen hoe het nu echt met ze gaat.
Groot houden
Hoe begrijpelijk ook, het is zo jammer! Want wat blijkt ook een topper in de spijt top-5 te zijn? Ik heb spijt dat ik mezelf niet heb toegestaan om gelukkiger te zijn. De geïnterviewden realiseerden zich dat ze zich veel te vaak ‘groot’ hadden gehouden in hun leven. Uit angst voor verandering -en voor de oordelen van anderen- hadden ze volgehouden tevreden te zijn, terwijl ze dat in werkelijkheid helemaal niet waren.
Via deze brief wil ik jullie uitnodigen om wat vaker open te zijn. Vanuit het Studiesuccescentrum staan we dagelijks klaar om het gesprek met jullie aan te gaan. Voor ons oordeel hoef je niet te vrezen want wij zijn ook maar mensen. Bovendien hebben we geheimhoudingsplicht.
Dus, lieve studenten, wees niet bang, maar denk wat vaker aan de spijt top-5 en sta jezelf toe om gelukkiger te zijn.
Judith van der Stelt is schrijfcoach en dyslexiespecialist bij het Studiesuccescentrum Almere
Wat een prachtige oproep Judith!
Je verhaal is inderdaad recht uit het hart en ook heel herkenbaar. Ik geloof er echt in dat delen van je verhaal, vertellen over je wensen, behoeftes en gedachten bijdraagt aan welzijn. Gedeelde smart is halve smart. Maar ook dat het fijn is om het perspectief en het verhaal van de ander te horen. Dan kom je erachter dat iets ook anders kan, of dat je er anders tegenaan kan kijken. Dus het gaat er nog niet eens zozeer om dat je hulp vraagt, maar dat je deelt en een ander ook vragen stelt. Om samen een situatie verder te onderzoeken, in plaats van alleen rond te lopen met een vraagstuk. Daar ontwikkel je je beide aan, en het is vaak ook leuk en inspirerend!
Dus…. wat deel jij vandaag over een persoonlijke ervaring?
Prachtig Judith!
Mijn ervaring op het werk is dat ik altijd begrip krijg van mijn directe collega’s over mijn persoonlijke gezondheidssituatie. Dat raakt me erg en maakt dat ik mijn collega’s enorm waardeer. We zijn sowieso erg open, ook over gevoelens en behulpzaam en hebben voor elkaar altijd een luisterend oor. Het maakt dat ik met een fijn gevoel naar mijn werk ga.