Ik zal het maar gelijk bekennen (ik weet het, een heftig begin van een column over ongewenst gedrag – daar ben ik me terdege van bewust – maar lees eerst rustig door): ik heb nog nooit een aflevering van The Voice of Holland gekeken. Niet de volwassen en ook niet de kidsversie. En, gezien de ontwikkelingen van de afgelopen tijd, zie ik daar ook geen verandering meer in komen. Het lijkt, voor mij althans, al weer geruisloos te zijn vervangen door een andere spelshow met (slechte) zangers, die ik ook nooit zal kijken.
Schandalen
Naar aanleiding van de schandalen bij The Voice of Holland en later ook bijvoorbeeld bij Marco Overmars van Ajax, is grensoverschrijdend gedrag veelbesproken. Uiteraard ook op Windesheim, iets wat in WIN min of meer werd bevestigd door een van de vertrouwenspersonen. Nieuwsgierig als ik ben, vond ik op Sharenet pagina’s en documenten over gewenst en ongewenst gedrag. Die gaan natuurlijk niet alleen over seksueel (ontoelaatbaar) gedrag, maar bijvoorbeeld ook over discriminatie en pesten. Jammer genoeg heb je zulke gedragsregels nou eenmaal nodig bij een grote organisatie als een hogeschool. Ik nodig iedereen uit om de documenten eens te lezen.
Skeelers
Het lijkt alsof er alleen gedragsregels komen wanneer sociaal aanvaard gedrag achterwege gelaten wordt. Zoals de bordjes bij de Albert Heijn, dat kinderen niet met hun steps of skeelers de winkel in mogen. Bioscopen gaan bezoekers pas verbieden om soep uit te delen tijdens voorstellingen wanneer mensen besluiten jerrycans vol halflauwe bospaddenstoelensoep mee te nemen.
Gedragsregels instellen is mooi, maar daar voorkom je helaas niets mee. Een simpele oplossing is er dan ook niet. Mijn idee: Laat een zelfopgelegde ‘lakmoesproef’ voor mogelijke veroorzakers een begin zijn. De meeste mensen kennen de lakmoesproef als een scheikundig proefje dat de zuurgraad aangeeft. Maar er bestaat ook een figuurlijke lakmoesproef: een test om aan te geven of iets of iemand deugt (overigens niet te verwarren met ‘hufterproof’, al sluit het ene het andere niet uit).
Zuurgraad
Dus voordat je iets grensoverschrijdends zegt of doet, stel jezelf dan de vraag: Wat zou ik ervan vinden als een willekeurige man bij deze opmerking of aanraking mijn moeder, zusje, overbuurvrouw, medestudent – iemand die dichtbij je staat – als ontvanger/slachtoffer zou kiezen? Is het antwoord negatief? Dan gewoon niet doen! Beter voor de ontvangers én voor je eigen zuurgraad. Rennies als snoepjes naar binnen werken kan nooit de oplossing zijn.
Joost Heuver is medewerker bij de opleiding HBO-ICT