Windesheim is groeiende qua aantallen studenten en medewerkers. Je kunt wel spreken van een bloeiende leergemeenschap. Nieuwe AD- en bacheloropleidingen zorgen hiervoor. In zijn algemeenheid zien we dus dat de krimp kleiner is dan de groei!
Om te bloeien, net als bij onze mooie bloemen in de tuin, is het nodig dat we werken onder de meest ideale omstandigheden. We weten dat planten voldoende ruimte nodig hebben om het wortelstelsel te ontwikkelen, dat er voldoende ruimte voor de bladeren moet zijn om het zonlicht op te vangen. En natuurlijk zorgen we voor een goede bloempot, goede grond en goed voedsel.
Wortelsysteem
Dit is mijns inziens ook te zien als metafoor voor hoe Windesheim zich moet richten op de bloeiende en groeiende leergemeenschap. Er is voldoende ruimte voor medewerkers om zich bezig te houden met hun professionele en persoonlijke ontwikkeling.
Voor studenten is er veel aandacht voor hun persoonlijke leerroute en om hun ambities in de opleiding te kunnen en mogen te realiseren. Alle ICT-systemen, didactische middelen en methoden zijn zo optimaal als mogelijk gericht om de student te laten leren. Niets dan lof voor wat kan en mag!
Maar in ons wortelsysteem gaat het mis. Als je wilt groeien is het van groot belang dat er voldoende ruimte is om tot bloei te komen. In het onderwijs betekent dit dat we moeten zorgen voor voldoende leef- en leerruimte in fysieke zin.
En laten we daar nu net niet zo goed in zijn. Voor medewerkers die moeten werken in grote kantoortuinen waar te veel collega’s tegelijkertijd zijn is telefoneren onmogelijk, een vergadering volgen een ramp en om met een student te spreken dramatisch.
Geen uitwijkmogelijkheid
Nu hoor ik je denken, dat is geen probleem toch. Dan ga je gewoon naar een andere ruimte om daar je gesprek/vergadering te doen. Een goede oplossing inderdaad, als die ruimtes er zijn. En dat is in gebouw A in elk geval (bijna) niet meer het geval.
Op donderdag is zowel gebouw A als B overloaded en is er geen uitwijkmogelijkheid meer.
Tenzij je bijvoorbeeld naar gebouw F gaat, waar volop ruimte is. Maar studenten die mij daar dan moeten zoeken klagen dan over een ‘speurtocht op zoek naar de docent’. Niet handig dus.
Met de komst van onze nieuwe opleiding Oefentherapie en groei van de andere Calo opleidingen, wordt het ruimteprobleem in A niet alleen een fysiek maar ook een kwalitatief probleem.
De kans dat onze bladeren en bloemen in deze omstandigheden maximaal tot bloei kunnen komen is veel kleiner. We kunnen dan spreken van optimale bloei in een te kleine pot. En laat ik dat nou zo jammer vinden!
Cor Niks is docent psychomotorische therapie bij de calo
Zeer herkenbaar, Cor. En ook beleid, gekozen door het CvB van Windesheim. Minder vierkante meter per 1,0 FTE docent.
Schijnt een nieuwe hype in managementland te zijn: Bonzai