Het is vroeg, kwart voor zes om precies te zijn. Ik moet naar mijn stage. Ik kleed me aan en begin de dag met een snel in elkaar geflanst ontbijtje. De wereld om me heen slaapt nog, maar ik niet meer. Hoe ik me voortbeweeg lijkt het meer op een slaapwandelende zombie dan op een vrolijk ochtendmens. Gelukkig rij ik iedere dag op de scooter naar het station, waar ik wel wakker van word. Maar goed ook, want het wordt weer een dag hard werken.
Ik loop vier dagen, 32 uur, in de week stage op het speciaal basisonderwijs. Het is een erg bijzondere plek om te leren toepassen wat ik in de eerste twee jaar van mijn studie Social Work heb geleerd. Ik begeleid onder andere kinderen op gebied van sociaal-emotionele ontwikkeling. En hoe die begeleidingsmomenten eruitzien, is iedere keer anders.
Respect
Zo zijn er een paar giebelkonten van zeven waarmee ik iedere week ga ‘koken’. Ze leren een vlaflip maken, een koude wrap of wat anders lekkers. Dit gaat gepaard met veel bombarie en gelach, en aan het eind van de begeleiding hebben ze toch weer wat nieuws geleerd. Hoe ga je om met elkaar, hoe heb je geduld, hoe heb je respect en wat betekent dat eigenlijk?
Wat ook erg interessant is zijn de verschillende culturen waar je mee te maken krijgt, zowel bij collega’s als bij de kinderen. Zo is er een kind dat een religie heeft die ver afstaat van wat ik geloof. Het is enorm leuk om hier meer over te weten te komen. En ook genieten om zo’n kind te begeleiden. Domino-banen, games en houten torens leren bouwen, terwijl we babbelen over zijn gevoel, thuissituatie en de dingen waar hij in wil groeien. Dat geeft mooie gesprekken.
‘Zoveel vrijheid krijgen is tegelijkertijd stressvol en leuk’
Het verschil tussen school en stage is dat op school er een handleiding is voor wat je moet doen. Op stage heb ik die niet. Ik moet er maar op vertrouwen dat mijn kennis voldoende is om de kinderen goed te kunnen ondersteunen, om zelfstandig keuzes te maken en projecten te ondernemen. Ik vind het stressvol en tegelijkertijd erg leuk om zoveel vrijheid te krijgen en een kijkje te nemen in het beroepsleven.
Vertrouwen
Het is een ervaring die ik niet snel zal vergeten. En het geeft me vertrouwen dat je er altijd wel komt, ook zonder een goede handleiding.
Judith Kreuze is derdejaars student Social work
