Je komt net van de middelbare school en je gaat studeren. Je begint aan je eerste studie en je hebt hoge verwachtingen van het studentenleven.
Maar soms valt dat tegen. Je klas is niet heel erg leuk, je hebt geen zin in je studie en je voelt je niet prettig bij je klas.
Na een tijdje praat je erover met je ouders. Die zeggen tegen je dat je een studie niet voor een ander volgt maar voor jezelf.
Je denkt dat ze gelijk hebben en besluit door te gaan.
Maar je voelt je eenzaam in je klas. Elke dag ga je er met nog meer tegenzin heen, omdat je je niet prettig voelt bij de rest, niet bij je docenten en niet bij je medestudenten.
Geliefd
Maar het kan ook heel anders gaan, je studie lijkt als vanzelf te lopen. Die lessen die je moet volgen, zelfs die vakken die je eigenlijk niet zo interesseren, zijn prima uit te houden. Omdat je het samen met je vrienden doet en niet alleen.
Je voelt je geliefd, je hebt het gevoel dat je er toe doet. Je hebt het gevoel dat je niet de enige bent met jouw interesses of wereld beeld, maar dat er velen zijn die het met je eens zijn.
Er zijn mensen die trots op je zijn om wat je inhoudelijk doet.
Natuurlijk zijn je ouders ook trots, maar die hebben misschien helemaal geen idee wat jouw studie inhoudelijk is of wat je er leert. Je studiegenoten echter wel.
Motiveren
Doe je je studie eigenlijk wel voor jezelf? Of doe je het vooral samen met anderen en soms zelfs even vóór die anderen? Hoe lekker loopt alles als je een studie niet voor jezelf doet maar voor de mensen met gemeenschappelijke interesses. En voor het ontmoeten en het omgaan met deze mensen?
Wat nou als je er vrienden voor het leven aan over houdt? Als deze mensen jou weten te motiveren om door te gaan en jij deze mensen weet te motiveren? Zodat jullie het samen doen in plaats van ieder voor zich? Dat voelt toch veel fijner?
Levenslessen
Studeren is niet alleen het behalen van een papiertje, studeren is zoveel meer, het is het opdoen van herinneringen, het leren van lessen voor het leven (eventueel door die veel te zware kater die je had omdat je de avond ervoor te veel hebt gezopen in de stamkroeg van de studenten vereniging).
Studeren is natuurlijk het opdoen van kennis over het vak, maar het allerbelangrijkst? De mensen om je heen, deze mensen zorgen dat jij het naar je zin hebt, via hen bouw jij je netwerk op, via hen weet je misschien die droombaan te krijgen later.
Dankzij je medemens heb jij de tijd van je leven en dankzij hen heb jij misschien de motivatie om daadwerkelijk je studie te behalen. Dus nee mam, studeren doe je niet alleen voor jezelf.
Dylan Veerbeek is tweedejaars student Journalistiek
