Opstaan, ontbijten, naar school, colleges, studeren, werken, slapen en opnieuw. Het lijkt een ritme, een draaimolen waar ik niet uit kan komen.
Alles gaat door, de tijd gaat steeds sneller en nee hè, het is alweer maandag. Waarom gaat de tijd zo snel? De studententijd zou de mooiste tijd van mijn leven moeten zijn, maar op deze manier kom ik erdoorheen zonder dat ik het door heb. Wat kan ik veranderen?
Als eerste probeer ik mijn studeertijd te reguleren. Dat houdt in, ik studeer tot een bepaald tijdstip en op bepaalde dagen. De rest van de tijd is voor leuke activiteiten die ervoor zorgen dat ik energie heb. In het begin van mijn studie, zo’n drie jaar geleden, wilde ik graag alles afhebben, goed maken, uitgebreid leren en samenvattingen schrijven zodra de les was afgelopen. Waarom zou ik dat nu nog doen? Ja, cijfers zijn belangrijk. Een leuke tijd beleven als student vind ik echter even belangrijk. Zonder plezier kom ik mijn studie niet door hoor!
Ja zeggen
Daar is meteen mijn tweede veranderpunt aangeschreven: plezier. Ik heb wat hobby’s opgezocht, wat erg helpt bij het genieten van mijn vrije tijd. Verder heb ik besloten om overal ‘ja’ op te zeggen. Dat heeft goed geholpen op de momenten waarop ik het even niet meer zag zitten: ‘Ja, ik ga mee uit. Ja, ik ga mee sporten. Ja, we kunnen samen koken.’
Het resultaat hiervan was dat ik uit mijn kamer werd getrokken. Ik kreeg meer het gevoel dat ik leef. Vooral als die vraag om ergens aan mee te doen ver buiten mijn comfortzone lag. Zo heb ik ‘ja’ gezegd om mee te gaan paaldansen. Ik had het nog nooit gedaan en dit lag ook ver buiten mijn comfortzone. Maar het gevoel dat ik leef, is er zeker door gegroeid.
Me-time
Waar ik ook veel meer rekening mee ben gaan houden, is mijn eigen vrije tijd. ‘Me-time’, noem ik het ook wel. Door overal ja op te zeggen, had ik weinig tijd over voor mijzelf. Tegenwoordig plan ik niet wat ik ga doen, ik plan wanneer ik niets ga doen. En dat heeft een groot verschil gemaakt. Ik voel me niet meer schuldig om niets te doen en de FOMO verdwijnt ook langzamerhand. De rust en kalmte van een wandelingetje of een film kijken zijn heerlijk, ik zou het voor geen goud willen missen.
Mijn ritme is dus aardig veranderd. Ik stap zo nu en dan even van de draaimolen af, wat zorgt dat ik niet duizelig wordt. Het leven gaat gewoon door, maar het genieten ervan ook!
Judith Kreuze is vierdejaars student Social work
