Je kunt vele kanten op met je zomervakantie, maar waar betaal je het van? Deze studenten hebben op verschillende manieren geld gespaard voor hun vakantieplannen.
“De overheid beheert jaarlijks een spaarpot voor mij”
“Deze zomervakantie ga ik waarschijnlijk naar de zon met mijn zusje en mijn moeder. Dat hebben we eigenlijk nog nooit gedaan, zo met z’n drieën. Ik betaal mijn deel van de vakantie zelf. Ik heb tijdens mijn stage loonheffing aangezet, omdat ik daarnaast ook in een winkel werkte. Zo kan ik dus van mijn belastingaangifte mijn vakantie betalen. Ik verwacht best een groot bedrag, omdat ik een hele goede stagevergoeding had,” zegt Daniëlle. Ze is derdejaars communicatiestudent in Almere.
Duco doet het op dezelfde manier, maar dan systematisch: “Ik zet al sinds mijn zestiende elk jaar mijn loonheffingskorting uit. Hierdoor betaal ik meer belasting en heb ik dus minder maandelijkse inkomsten. De overheid beheert jaarlijks een spaarpot voor mij die ik in juni of juli terugkrijg. Dat betekent niet dat ik dan pas een vakantie boek, dat doe ik in december. Dan zijn de vluchten en de Airbnb’s goedkoper. Ik raad het iedereen aan om naar een goedkoop land te gaan. Ik ga met mijn vriendin naar Montenegro, een mooi land en erg goedkoop.” Duco zit in het derde jaar van de studie Elektrotechniek.
“Die verplichting om mijn vriendinnen te betalen werkt goed als stok achter de deur”
“Ik ga deze vakantie naar een vriendin van mij die gaat trouwen in Macedonië en daarna reis ik door naar Griekenland. Hiervoor heb ik de perfecte spaarmethode. Deze heet ‘gün’ in het Turks. Het werkt zo: je maakt een lijst van iedereen die meedoet aan het systeem en iedereen krijgt een maand toegewezen. Je spreekt een gezamenlijk bedrag af, dus als ik bijvoorbeeld in februari vijfhonderd euro nodig heb dan maakt een groep van vijf vriendinnen in die maand ieder honderd euro over naar mij. De maand daarop doen we hetzelfde bij een andere vriendin, enzovoorts. Mijn moeder doet dit al heel lang met haar vriendinnen. Wat zij er leuk aan vindt, is dat ze gezellig bij elkaar komen en wat eten of drinken terwijl ze het geld overmaken. Naast het geld dat je van je vrienden krijgt, moet je sparen voor je vakantie. Je verdient namelijk niets met dit systeem. Ik werk in een medicijnfabriek, waar ik wekelijks goed betaald krijg. Elke week stel ik het uit om een bedrag opzij te leggen. Ik ben dus echt niet goed in sparen, maar die verplichting om mijn vriendinnen te betalen werkt goed als stok achter de deur. Een nadeel is dat je niet twee mensen in dezelfde maand kunt betalen, terwijl iedereen vaak wel rond dezelfde tijd op vakantie gaat of iets boekt.” Aleyna zit in het derde jaar van Ondernemenschap en Retail Management.
“Ik ben echt een spaarder”
Christiaan kan dit jaar niet op vakantie. Hij zit in het derde jaar van Elektrotechniek en is nog op zoek naar werk in Zwolle. “Ik zou heel graag op kitesurf-vakantie willen, maar ik denk niet dat ik dat kan betalen. Dat komt doordat het moeilijk is om een baantje te vinden. Ik woon op mezelf in Zwolle en leef nu van mijn spaargeld. Ik wil het liefst niks lenen omdat ik er dan later net zo hard weer voor moet werken, maar zonder baantje raakt het geld alleen maar op. Daarom ben ik nu bezig om mijn vrachtwagenrijbewijs te halen. Voor een baantje in de elektrotechniek ben ik ook niet geschikt, omdat ik nog geen ervaring en geen diploma heb. Ik voorzie een zomervakantie om geld te verdienen.”
Bregina gaat deze vakantie studeren: “Ik ga in juli naar Noorwegen voor een minor die begin augustus start. Ik studeer Finance Control en zit in het derde jaar. Het is niet erg dat ik niet op vakantie kan dit jaar hoor, want na de minor ben ik van plan om door te reizen in de Scandinavische landen. Noorwegen is een duur land, dus ik heb zeker wat moeten sparen. Maar dat is voor mij niet heel moeilijk want ik ben echt een spaarder. Mijn stage had een goede stagevergoeding waar ik veel van opzij heb gezet. Ik ga ook niet zo vaak op stap, omdat ik het leuker vind om bij mijn vrienden thuis te zitten en dat is ook nog eens een stuk goedkoper. Wat ook helpt, is dat ik bij mijn ouders woon.”
“Ik ga ongeveer vijf keer per jaar op vakantie”
“Ik ga het liefst naar Gran Canaria. Mijn grootouders wonen daar en ik heb daar mijn eigen surfboard liggen. Surfen vind ik geweldig en ik ben er in vijf jaar al best goed geworden.” Samuël heeft op zijn zestiende door middel van zijn meesterproef op de middelbare school een bedrijf opgezet. Naast zijn 50-urige werkweken studeert hij Bouwkunde in het derde jaar. “Ik heb het enorm druk, maar ik overleef op koffi e en een gestructureerde planning. Ik ben eigenaar van een tekenbedrijf en maak bouwtechnische tekeningen, 3D-visualisaties en animaties van gebouwen en infrastructuur voor opdrachtgevers in binnen- en buitenland. Als er geld binnenkomt van een opdrachtgever, verdeel ik dat direct over verschillende potjes. Vakantie vind ik erg belangrijk, omdat ik dan inhaal wat ik in de drukke periodes mis. Ik ga ongeveer vijf keer per jaar op vakantie. In januari ga ik weer naar Gran Canaria met twee andere leden van het Centre for Entrepreneurship om vakantie te combineren met werk. Ik kan zo vaak op vakantie, omdat mijn werk locatie-onafhankelijk is. Al zou ik binnen nu en een jaar wel een kantoor willen hebben. Deze zomervakantie heb ik twee weken écht vakantie, want tijdens de bouwvak ligt de bouw stil en krijg ik geen opdrachten.”
Tekst: Nynke Lautenbag
Illustratie: Judy Ballast
