Judith van der Stelt: ‘Introductie, de aller- allerleukste tijd van je leven?’

Op social media zien we meestal alleen de vrolijke kanten van de introductieweek. Groepjes studenten die gezellig picknicken in het park; een dansende menigte met aan de horizon een uitzinnig spelende band; handen die een V-teken maken of losjes een bierglas laten wiegen. Eén groot feest, kortom, maar bij mij gaat op z’n minst één wenkbrauw omhoog als ik zulke beelden zie.

Ik herinner me nog maar al te goed hoe verloren ik me voelde toen ik aan de UvA Nederlands ging studeren en mijn vrienden waren uitgewaaierd over het land. ‘Jullie gaan de aller-, aller-, allerleukste tijd tegemoet!’ jubelde mijn docent Geschiedenis bij de diploma-uitreiking, maar ik ervoer bij het slotfeest van de introductieweek vooral het contrast tussen de feestvierende menigte en mijn eigen ontheemde gevoel. Waar waren Evelien, Mariëtte en Arnoud gebleven? Hadden zij het wél meteen naar hun zin op hun nieuwe plek? Dat ik niet de enige was die de smaak van de nieuwe wereld niet meteen te pakken had, bleek pas toen mijn studie daadwerkelijk begon: bijna de helft van de studenten had sowieso van deelname aan de introductieweek afgezien.

Knap lastig

‘Nee, ik kon niet echt,’ zei een van mijn nieuwe klasgenoten vaag, om me maanden later toe te vertrouwen dat ze feesten in grote groepen verschrikkelijk vond. Maar ja, niemand wil graag een spelbreker zijn, en als de heersende tendens is dat de introductietijd De Leukste Tijd Van Je Leven Is, wordt het wel knap lastig om er een paar kanttekeningen bij te plaatsen. Toch moet het nu maar eens gezegd: niet iedereen is onmiddellijk in een feeststemming als er een nieuwe levensfase aanbreekt. Sterker nog, veel jongeren vinden zo’n nieuwe fase juist knap lastig.

‘Kijk hier woon ik,’ zei mijn nieuwe klasgenote timide. Ze liet me een kamer zien van twee bij drie, waarbij de onderdorpel van haar raam verdacht veel op ontbijtkoek leek en o ja, er was nog iets met schimmel in de douche, waardoor ze nu op allebei haar armen felrode uitslag had.

Bij het Student Support Centrum zijn ook de minder feestelijke verhalen van harte welkom. Het is tenslotte best eenzaam om te doen alsof alles geweldig is terwijl je ook hobbels tegenkomt op je pad. Zo kan het soms moeilijk zijn om nieuwe vrienden te maken. Het kan stressvol zijn om te gaan studeren terwijl niemand in jouw omgeving verder is gekomen dan de middelbare school. De hoeveelheid stof kan je overspoelen en misschien loop je nog rond met een seksuele ervaring uit de introductieweek die je als onprettig hebt ervaren.

Spelbreker

Herken jij je in dit beeld? Weet dan dat je bij het Student Support Centrum terecht kunt en dat we werken met een integriteitscode; de verhalen die je deelt blijven dus altijd ‘onder ons’. Had mijn bedeesde klasgenote zich ook maar wat meer geuit. Dan was ze misschien niet na een half jaar afgehaakt en had ze begrepen dat ze bij lange na niet de enige ‘spelbreker’ was.

Judith van der Stelt is schrijfcoach en dyslexiespecialist bij het Student Support Centrum in Almere

Archieffoto WIN ‘Mexican Tequila Party’ Fotograaf: Jeroen Schaaphok

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *