Op Windesheim heerst een nogal matte debatcultuur. De filosoof Montesquieu schijnt gezegd te hebben dat de tirannie van een prins in een oligarchie minder gevaarlijk is voor het maatschappelijke welzijn dan apathische burgers in een democratie. Aangezien Windesheim een publiek instituut is dat pretendeert bij te dragen aan de vorming van democratisch gezinde burgers, probeer ik met deze kritische columns iets aan deze apathie te doen. Deze apathie op Windesheim resulteert er namelijk in dat verkopers van modieuze kletspraatjes vaak vrij baan krijgen. Het is slechts een bescheiden bijdrage, maar ach, het is iets.
Sommige mensen denken wellicht dat ik een zure zwartkijker ben, maar mijn columns hebben dus een doel en in werkelijkheid ben ik een zeer aimabel mens (zeggen mijn naasten dan). Wanneer de WIN drie zuurpruimen als columnist aanstelt en ik dus overbodig geworden ben, dan zullen jullie mijn zonzijde leren kennen! Maar in deze column wil ik een uitzondering maken omdat het de eerste is na de vakantie. Mijn schaarse ruimte gebruik dus ik om een paar complimenten uit te delen:
1. Een veganistische lunch bij de opening van het collegejaar! Heel goed, en nu doorzetten. Dus veel meer vega-aanbod en stel alvast een vleestaks in op Windesheim. Doe als IKEA, daar zijn de vegan opties inmiddels goedkoper dan vlees. Daar word je niet langer gestraft voor je duurzame keuzes.
2. De campus wordt steeds groener! Niet meer de standaardbeplanting, maar Piet Oudolf-achtige groene landschappen… iets meer bomen kunnen er nog wel bij.
3. Iedere medewerkers heeft gratis woon-werkverkeer met OV! Daar ben ik al jarenlang heel blij mee! Nu nog het aantal parkeerplekken halveren, op de vrijgekomen ruimte planten we een voedselbos…
4. Er zijn eindelijk herbruikbare mokken bij de koffiehoeken! En er is een breed assortiment aan vegan melk opties. Goed bezig! Nu nog de prijzen voor de duurzame opties omlaag (zie punt 1).
Nou, vooruit, toch een kritische noot: stop met het geven van overbodige cadeautjes zoals lelijke, synthetische, in China geproduceerde sokken. In China worden minderheden onderdrukt, dat is niet zo ‘inclusief’. Oeigoeren worden in concentratiekampen gedwongen tot slavenarbeid voor bedrijven. Ook bedrijven die sokken breien.
