CALO-student Stefan kan niet zonder zijn Kendama: een spelletje dat familie is van de Jojo en de Diabolo. Ook op Windesheim zie je hem bijna dagelijks met een Kendama in zijn hand.
Het ziet er heel gaaf uit. Wat is Kendama?
Het is van ouds een Japans behendigheidsspelletje dat al meer dan honderd jaar bestaat. Maar de laatste jaren is het wereldwijd populair geworden.
Hoe is Kendama op jouw pad gekomen?
Mijn broer heeft er ooit eentje gekocht omdat hij het kende uit de skate-community. Binnen de skatescene zijn namelijk wel meer mensen die er eentje hebben. Vervolgens deed hij er twee jaar niets mee totdat hij in Zwolle een studiegenoot leerde kennen die er toevallig ook eentje had. Dat heeft hem aan het spelen gezet, en mij uiteindelijk ook. Inmiddels heb ik er ook wat vrienden en studiegenoten mee aangestoken. Ik speel het al zeven jaar bijna dagelijks en doe ook wel eens mee aan wedstijden.
Waarom is Kendama leuk?
Nou, ik kan niet zo goed stilzitten dus het is voor mij altijd een goed ‘excuus’ om wat te doen. Als ik ergens sta te wachten of ik heb geen zin in een scherm, dan pak ik lekker mijn Kendama er bij om wat energie kwijt te kunnen. Ik heb meerdere; de een heeft net een andere vorm of is iets zwaarder dan de ander waardoor je er op verschillende manieren mee kunt spelen.
Klinkt als een gezonde hobby!
Zeker! Ik zie het ook als een vorm van meditatie omdat je tijdens het spelen heel makkelijk je hoofd kunt leegmaken. Je focust je op een ding recht voor je en de rest van de omgeving ben je aan het uitloggen. Maar, er zijn óók mensen die er heel onrustig en gefrustreerd door raken, wat ik wel begrijp want je wilt natuurlijk altijd dat iets wel lukt.
Ik denk dan ook dat Kendama goed is om je brein te trainen in het leren omgaan met teleurstellingen. Daarom zou ik het veel studenten aanraden.
Hoe goed ben je in het spel?
Twee jaar geleden stond ik in de top 10 van Nederland en ik heb deelgenomen aan het Europees kampioenschap. Kendama zit een beetje tussen sport en spel in want er zijn nationale en internationale toernooien. Deelnemers die dat niveau hebben zullen het zeker benaderen als een sport. Maar voor mezelf zie ik het liever als een leuke bezigheid.
Hoe ziet zo’n wedstrijd er uit?
Een paar maanden voor het toernooi wordt een lijst met tricks bekend gemaakt die je moet kunnen. Tijdens de wedstrijd sta je met je tegenstander op het podium, dan wordt er geloot welke trick je beiden moet uitvoeren. Lukt het jou wel en de tegenstander niet? Dan krijg je een punt. Zo ga je drie rondes door. Als het beide deelnemers wel lukt of niet lukt om een trick uit te voeren dan krijgen beiden geen punt. Er is dus altijd een winnaar.
Hoe populair is het spel in Nederland?
Ik schat dat er momenteel een groep van honderd mensen is die het dagelijks spelen. Maar ik denk dat wel duizenden mensen een Kendama thuis hebben liggen. Wat je vaak merkt is dat mensen niet goed weten wat ze ermee kunnen en daardoor snel afhaken. Er zijn ook Kendama-liefhebbers die niet per se fanatiek spelen maar ze wel verzamelen.
Hoe zijn Kendama-spelers onderling?
Mensen die zich aangetrokken voelen door Kendama en het zien als een serieus deel van hun leven voelen de community met elkaar. Ze brengen bepaalde energie naar boven waardoor ze elkaar erg aardig vinden.
Wat typeert een Kendama-speler volgens jou?
Iemand die heel open en niet snel gestrest is. Misschien ook wel iemand die zich een buitenbeentje voelt, een beetje alternatief. De Kendama-community in Nederland is heel hecht; iedereen kent elkaar wel. In de zomer spreek ik vaak met een groep Kendama-spelers uit Zwolle af. Dan gaan we chillen in het Weezenlandenpark met de Kendama’s er bij.
Kan iedereen het leren?
Iedereen met een hand- oog coördinatie kan Kendama leren.
Ja, kijk daar ga je al!
Ha ha, nee echt; de basis van Kendama is absoluut voor iedereen haalbaar. Maar je moet er goed tegenkunnen dat iets honderd keer mislukt.
Stefan heeft ook een tatoeage van een Kendama. Benieuwd naar dat verhaal? Je leest het hier.
Foto en video: Stefan Eillebrecht
