Wat is het verhaal achter jouw tatoeage? In deze rubriek vertellen studenten van Windesheim wat hun tattoo voor hen betekent. Deze keer: verpleegkundestudent Lonneke.
“Francisca is de naam van mijn oma die op 46-jarige leeftijd overleed, voordat ik werd geboren. Ik ben naar haar vernoemd, Francisca is mijn tweede naam. Mijn oma heeft heel veel dagboeken geschreven, die ik heb gelezen omdat ik haar wilde leren kennen. Dat was heel bijzonder.
Nooit ontmoet
Ik lijk op mijn oma, qua humor, gevoeligheid en empathie. Dat lees ik in die dagboeken, maar dat haal ik ook uit wat mijn moeder over mijn oma vertelt. Ze wilde er echt zijn voor anderen. Dat herken ik, ik bekijk de wereld op dezelfde manier. Ergens is het gek: ik heb haar nooit ontmoet maar toch voel ik een sterke band.
Ik speelde al heel lang met het idee om iets te laten zetten wat me aan mijn oma deed denken. In één van haar dagboeken had ze op deze manier haar naam geschreven. Bijna alles wat ze schreef was moeilijk leesbaar; krabbels die moeilijk te ontcijferen waren. Maar bij dit woord dacht ik meteen: ‘hé, dit kan ik lezen zonder moeite te hoeven doen.’ De tatoeëerder heeft dit exact – vergroot – overgenomen. Ik vind het resultaat heel mooi. Haar naam staat voor haar én voor mij.”
Lonneke Rolvink
vierdejaars hbo-verpleegkunde
Foto: Herman Engbers
Tekst: Wouter van Emst
