De komende maanden studeert Ayna Tabassum (communicatiestudent op Windesheim) in Turkije. Voor WIN doet zij verslag van haar belevenissen.
Ik ben vandaag een week geleden aangekomen in de stad Eskişehir, Turkije. En het voelt echt alsof er een wereld voor mij openging. Na mijn registratie aan de Anadolu Universiteit kan het echte avontuur beginnen!
Introdagen
Tijdens de introdagen heb ik ook de andere Erasmus-studenten leren kennen. Ik was verbaasd waar iedereen vandaan kwam: Italië, Spanje, Japan, Duitsland, China en nog veel meer! Ik ben de enige Nederlander, wat ik wel jammer vind, maar het zorgt er ook voor dat ik meer uit mijn comfortzone durf te stappen. Het dwong me ook om alleen in het Engels te communiceren, wat ik erg spannend vond. Maar hierdoor had ik al snel mijn weg gevonden en snel vrienden kunnen maken!
De tram
Om met mijn vrienden af te kunnen spreken, moet ik gebruik maken van de tram. Dat was ook een ervaring op zich. Mijn appartement is in de binnenstad, die vooral veel winkels bevat en een beetje oud is. Over het algemeen wonen de meeste Erasmus-studenten rond de shopping mall, dus spreken we daar meestal af. Hiervoor moet ik ongeveer 10 minuten in de tram zitten. Vaak spreken mensen mij aan in het Turks, maar ik begrijp er natuurlijk helemaal niks van. Dus zeg ik vaak maar: “No Turkish”. Dit zorgt voor ongemakkelijke momenten wanneer we elkaar niet begrijpen…
Beste vriend
Ondanks de ongemakkelijke momenten kom je er vaak met handen en voeten er ook wel. De mensen zijn hier erg begripvol en doen altijd hun best om je te helpen. Ze snappen ook dat het voor jou spannend is. En als we er samen niet uitkomen, maak ik gebruik van Google Translate. Als Erasmus-student zijn Google Maps en Google Translate echt je beste vrienden.
Tesekkürler
Natuurlijk kunnen de mensen heel aardig zijn en kun je gebruikmaken van allerlei technische snufjes, maar uiteindelijk moet je het toch allemaal zelf doen. Ondanks de uitdagingen voel ik me elke dag meer thuis in Eskişehir. Ook al heb ik nog veel te leren en te ontdekken. Maar met een paar woordjes zoals “merhaba” (hallo), “tamam” (oké), en “tesekkürler” (dankjewel) kom je een heel eind.
