In veel steden lijkt het een onmogelijke opgave om een studentenkamer te vinden. Hoe moeilijk is dat voor studenten in Zwolle?
“Bij mij ging het erg makkelijk! Ik heb twee hospiteeravonden gehad, bij de tweede kreeg ik de kamer. Die eerste keer verwachtte ik al dat ik afgewezen zou worden. Er waren veel kandidaten en het klikte niet met de bewoners. Voor mij was het niet heel dringend om op kamers te gaan. Ik hoor van vrienden in grotere steden dat het daar veel lastiger is.”
Jade, student journalistiek
“Het is best wel lastig om een kamer te vinden. Ik ben al een tijdje op zoek, in vlagen. Soms zoek ik actief, soms minder. Ook omdat ik niet zo goed weet hoe ik het beste kan zoeken. Een hospiteeravond is een beetje een gek systeem. Je wordt uitgenodigd en krijgt hoop, maar dan word je het niet en ben je weer terug bij af. Dat is gewoon lastig.”
Annick, student communicatie
“Ik zoek nu geen kamer. Maar wel toen ik nog in Nijmegen studeerde, meer dan twee uur reizen van thuis. Dat is toen niet gelukt. Het is lastig om uitgenodigd te worden. Je moet via internet reageren en soms krijg je helemaal geen reactie. Als ik toch mocht hospiteren, was ik één van de zoveel. Soms hoorde ik via-via over kamers in tijdelijke onderhuur. Niet geheel ideaal.”
Frank, lerarenopleiding scheikunde
“Ik wil graag op kamers, maar ik heb geen idee waar ik moet gaan zoeken. Je hoort veel over de woningcrisis en dat het alleen maar moeilijker wordt. Mijn klasgenoten zeggen ook dat kamers duur zijn en dat er nergens iets goeds te vinden is. Misschien hoor ik via-via een keer dat een kamer vrijkomt via vrienden, maar ik acht de kans niet groot.”
Julian, student lerarenopleiding lichamelijke opvoeding
“Ik stond bijna vier jaar ingeschreven bij SSH, de kamer kwam op het goede moment. Bij de woningcorporatie mag degene die bovenaan de wachtlijst staat komen kijken, dus moeilijk was dat niet. In mijn klas wil niemand op kamers, omdat ze allemaal dichtbij wonen. Op mijn vorige opleiding wilde meer dan de helft een kamer, het duurde meestal een paar jaar voordat het lukte.”
Manon, student pabo
Tekst en foto’s: Indy Roozendal
