Op Windesheim zijn talloze momentjes om even te lachen en weg te dromen. WIN verzamelt ze en maakt er een verhaaltje van.
Tegenover mij in de mediatheek zitten twee studentes. Beiden geconcentreerd tikkend achter hun laptop. De ene studente draagt een koptelefoon en kauwt op een kauwgompje. Smak, smak smak.
Dan stopt ze met tikken, zet haar koptelefoon af, begint in haar tas te rommelen en tovert een parfumflesje tevoorschijn. Ze snuift even aan het dopje, fronst en begint vervolgens driftig te spuiten. Psst, pssssst. Psst, psssst. Psssst. Ik vind het plaatsvervangend zonde om zó veel pufjes te gebruiken en stil bedenk ik of de parfumwalm straks mijn kant op waait, en of het dan een aangename geur is of een stinkgeur. Ik wacht af.
Twijfelachtig begin ik wat dieper door mijn neus te inhaleren om te checken of het hier stinkt. Eerst ruik ik niks maar na zo’n tien seconden ben ik toch omringt met een chemische bloemenlucht. Het kriebelt in m’n keel.
De studente snuift nog een paar keer harder, haalt haar schouders op en spuit de parfum nog driftiger op zichzelf: psst, psst, psst, psst, psst,psst, psssst. ‘O nee’, denk ik. En een tweede geurwolk drijft mijn kant op. De keelkriebel wordt nog erger en kan ik bijna niet meer weerhouden.
In lichte paniek tikt de studente haar vriendin aan: “Mag ik jou twee minuten storen?”, vraagt ze. “Ja, hoor” antwoordt haar vriendin. “Ik ruik mijn eigen parfum niet”, roept ze in paniek. Terwijl ik ondertussen in een hoestbui ben beland wappert de studente wild met haar handen richting haar vriendin. “Ruik jij mij wel?!”, vraagt ze boos. De vriendin inhaleert en haalt haar schouders op: “Jahh, mwah, ja ik ruik het wel, een beetje. Ze inhaleert nog eens: “Misschien is deze parfum minder spicy? Meer low key.”
Ondertussen ben ik beland in een hoestbui en moet ik flinke kracht zetten om de kriebel te verslaan. Verschillende studenten kijken op omdat ze zich zeer waarschijnlijk storen aan mijn wilde gekuch. De studentes tegenoven mij discussiëren nog steeds over de ‘low key’ parfum. Al proestend pak ik mijn spullen en loop weg.
