Matthieu van Bekkum, student hbo-ict, studeert tot de zomer in de stad Padua, Italië. Voor win’ doet hij verslag van zijn belevenissen.
Inmiddels studeer ik alweer een maand in Padua. Het gekke is dat ik hier nog geen enkele Nederlander heb ontmoet. Niet in de les, niet tijdens activiteiten en ook niet in het studentencomplex waar ik woon.
Betere woordenschat
Er zijn hier vooral veel Duitsers, Spanjaarden en Italianen natuurlijk. Dat geeft me gelukkig wel een uitstekende kans om mijn talen te verbeteren. En dat gaat goed! Doordat ik de hele dag Italiaans om me heen hoor, merk ik dat mijn luistervaardigheid en mijn woordenschat verbetert. Ook het spreken gaat vooruit, ook al is er in de meeste lessen weinig gelegenheid om dit te oefenen. Behalve de informaticavakken volg ik ook een cursus Italiaans op C1-niveau, wat wel net dat beetje meer geeft om mijn taalvaardigheid nog verder te kunnen ontwikkelen.
Behalve dat Padua een oude en beroemde universiteit kent, heeft het ook een centrale ligging en is het een belangrijk knooppunt in de regio. Veel bekende steden zoals Venetië, Bologna en Verona zijn binnen een uur te bereiken. Er passeren iedere dag ongeveer 450 treinen door het centraal station van Padua . Reden genoeg voor mij om ook zo nu en dan eens de trein te pakken en de omgeving te verkennen.
Het authentieke Italië
Uiteraard ben ik al naar Venetië geweest en deze stad is natuurlijk zeker de moeite waard. Echter probeer ik tijdens mijn studie hier ook het meer authentieke Italië te leren kennen. Daarom ben ik vorige week naar Bassano del Grappa afgereisd. Een klein stadje aan de voet van de Vicentijnse Vooralpen. Er hangt een heel andere sfeer dan in Padua en je komt er echt even tot rust.
Ik ben die dag gaan wandelen en binnen een half uurtje liep ik door de olijfgaarden en het mooie Venetiaanse landschap. In de verte zag je witte toppen van de Zuidelijke Alpen. Op dat moment herinnerde ik me weer waarom ik naar Italië ben gekomen: prachtige natuur en een zeer indrukwekkende cultuur. In het centrum van Bassano del Grappa heb ik nog even nagenoten op het terras met een latte macchiato.
Best eenzaam
Het Erasmusleven kan echter ook best eenzaam zijn omdat je niemand kent en volledig in het diepe wordt gegooid. In Padua zijn zoveel Erasmusstudenten dat je de mensen die je ontmoet, niet altijd weer terugziet. Tot nu toe ga ik daarom meestal alleen op pad, maar daar gaat binnenkort verandering in komen. Volgend weekend ben ik van plan om met een groep studenten naar Bologna te gaan.
Matthieu heeft afgelopen zomer deelgenomen aan een Summer School in St. Petersburg, Rusland. Wil je daar meer over lezen? Dat kan via deze link.
