Nog geen vakantieplannen? Ga roadtrippen! Deze studenten gingen je voor en hebben daar geen seconde spijt van. Rachel: “Het hele dorp kwam bijeen om voor ons een slaapplek te zoeken.”
‘Stond daar ineens een luipaard’
Rachel de Vos (23), vierdejaars studente journalistiek, vloog afgelopen zomer naar Malawi om samen met haar vriend te gaan backpacken. Hij liep daar stage, dus zocht ze hem op.
“Het enige dat vaststond was de duur van onze reis. Malawi is absoluut niet toeristisch, dus online waren er geen routes te vinden. Ook openbaar vervoer kennen ze niet, dus in minibusjes zijn we eerst naar het noorden gereden, om vervolgens naar de grootste berg helemaal in het zuiden te gaan. De meeste wegen zijn onverhard, je doet overal twee keer zo lang over. Wanneer we merkten dat het donker werd, zochten we een plek om te slapen. Motels waren lang niet overal te vinden, dus we hebben vooral veel rondgevraagd bij de inwoners zelf.
De vrijheid is heerlijk, maar achteraf hadden we sommige dingen beter moeten plannen. Eenmaal aangekomen bij een Nationaal Park, bleken we er niet meer in te kunnen. Stonden we daar in het pikkedonker. Het hele dorp kwam bijeen om voor ons een slaapplek te zoeken: uiteindelijk hebben we bij iemand thuis geslapen, voor anderhalve euro. Ze hadden een extra kamer. Voor een euro extra hebben ze voor ons gekookt. De volgende dag werden we naar het park gebracht: met drie personen en twee backpacks op één motor. Met fietsbanden maakten ze alles vast. De mensen daar zijn echt fantastisch!
Ook een tricky moment, de bergtocht. Eenmaal op de berg werd het superslecht weer. Sta je daar met z’n tweeën op de bekendste berg van het land, zonder ook maar iemand tegen te komen. Wat eerst een beekje was waar je overheen moest stappen, was nu iets waar je echt doorheen moest sjouwen. Alles werd glad. En tóch door naar de top. Stond daar ineens een luipaard. Pas toen had ik door hoe gevaarlijk het was wat we deden en keerden we meteen weer om. Ik weet dat luipaarden zelf ook erg schrikken en niet meteen op je afkomen, maar dat had heel verkeerd kunnen aflopen.”
‘De mieren vielen van het plafond’
Afgelopen winter reisde Wytze Schut, tweedejaars human resource management, naar zijn vriendin in Kaapstad, die daar een halfjaar studeerde. Met een huurauto reden ze drie weken lang de ‘Garden Route’, van airbnb naar airbnb.
“De autoreis alléén al was prachtig. De Garden Route gaat langs de zee, stranden en allemaal nationale parken. Met al die natuurreservaten heb je echt een geweldig uitzicht. Naar een restaurant gaan is goedkoper dan boodschappen doen: je ontbijt op de ene plek, luncht weer ergens anders en rijdt door naar je volgende bestemming. Dit is een ervaring die ik op mijn zevenstigste nog steeds navertel – aan mijn kleinkinderen.
Vanuit Nederland had ik van tevoren een aantal airbnb’s geboekt, de eerste, ook meteen de mooiste, was in Kaapstad. Het was echt superklein, een ingebouwd tweepersoonsbed tegen de ramen aan, maar het had uitzicht op de Lions Head, één van de populaire bergen rondom Kaapstad. We hebben eten besteld bij Uber Eats en zijn, als echte studenten, die avond het bed niet meer uitgekomen.
De duurste airbnb die we hadden geboekt, een lodge middenin een klein safaripark, bleek vol mieren te zitten. De eigenaresse deed er heel relaxed over en gaf ons een busje anti-mierenspray mee. Nadat we ons bed van die beesten hadden ontdaan en gingen liggen, vielen de mieren alsnog van het plafond op ons gezicht. Er moest iemand komen om de mieren met een bezem weg te vegen en ze vervolgens één voor één dood te stampen. Wél werden we de volgende ochtend wakker door het geluid van zebra’s die voor onze deur stonden. Dat maak je nergens anders mee, prachtig!”
‘Een pizzaatje eten aan het Gardameer’
Hun vakantiebestemming? Daar werden derdejaars journalistiek Melanie Borgman en haar vriend het de afgelopen zomer niet over eens. Dus besloten ze maar om héél Europa mee te pakken.
“Onze eerste stop? Berlijn, het enige hotel dat we van tevoren hadden geboekt want de eerste overnachting gingen we voor safe. Uiteindelijk hebben we met de auto een rondje Europa gereden: Berlijn, Praag, Wenen, Kroatië, Venetië en Turijn, Frankrijk, een stukje Zwitserland en, via Luxemburg, weer terug naar Nederland. Het voelt alsof we een jaar zijn weggeweest, maar het waren slechts drie weken.
We verbleven in hotels, appartementen, bed & breakfasts en hebben op een camping gestaan. Op het kamperen hadden we ons totaal niet voorbereid. Ik had wel een tentje in de auto gegooid voor het geval dat, maar dat was het dan ook. Heel basic. In plaats van tentzeil gebruikten we vuilniszakken en een omgedraaide wasbak werd onze tafel.
Het enige dat ik echt heb gemist? Een reiswaterkoker. Want ook al was het 35 graden, ik moest mijn bakje koffie hebben. Niet dat ik niet aan mijn koffie kwam: met de auto kun je natuurlijk overal stoppen. Hierdoor ontstaan de meest mooie momenten: even een pizzaatje eten aan het Gardameer of hoog in de bergen in Zwitserland de auto aan de kant zetten, omdat het uitzicht adembenemend is. Die vrijheid is geweldig. Het kamperen beviel zo goed: deze zomer gaan we weer! Dit keer beter voorbereid. Met de auto langs de kust van Kroatië!”
‘Skydiven boven de gletsjers’
Tjeerd Brandsma, derdejaars logistics engineering, studeerde vorig schooljaar een semester in Nieuw-Zeeland. Hij besloot er twee maanden aan vast te plakken om rond te reizen.
“Een auto kopen is hier als toerist redelijk makkelijk, dus dat heb ik gedaan. Samen met mijn Oostenrijkse vriendin, die ik in Nieuw-Zeeland heb ontmoet, zijn we, tegen de klok in, het Zuidereiland rondgereden. Ik had een aantal dingen die ik graag wilde zien: de gletsjers, de fjorden van Milford Sound en Mount Cook en Lake Tekapo. Voor de rest lag het helemaal open. We gingen echt voor de plekken waar je met een toeristenbus nooit zou komen.
Zo kwamen we bij een waterval van zestig meter hoog, waar we helemaal alleen waren. Dat is zo overweldigend, het maakt je heel klein en nederig. Nieuw-Zeeland heeft heel veel plekken die mij raken. Tijdens mijn stage was ik bijvoorbeeld vaak te vinden bij de zee. Als ik daar zat te staren naar het water, kon ik zonder reden beginnen met huilen. Er zijn hier zoveel bijzondere plekken om te zien!
Ik heb alles gedaan wat ik had willen doen: skydiven boven de gletsjers, rodelen, rotsklimmen. Ik ben zelfs wezen duiken, dat had ik van tevoren niet verwacht. De gids zwom recht boven mij, greep me in de kraag en heeft me gewoon het fjord ingezwommen. Zelf hoefde ik helemaal niks te doen, alleen maar intens genieten. Het mooiste van alles? Een airbnb aan de westkust, in the middle of nowhere. Er was absoluut niemand. Zaten we daar met een glas wijn de zonsondergang te bekijken.”
‘We willen leren surfen’
Deze zomervakantie gaan derdejaars pabo Roelof Alkemade en zijn vriendin met een zelf opgeknapte camper langs de kust van Europa toeren.
“We hoeven straks met niemand rekening te houden. Via de app CamperContact houden we in de gaten waar je mag overnachten en anders gaan we gewoon in een weiland staan. We hebben een douchezak die je met water kunt vullen, die leg je op je dashboard en binnen een halfuur heeft het water een temperatuur van 32 graden. Ook rijden we constant langs het strand: een overload aan stranddouches en zeewater. Ik ben een groot fan van festivals, dus ik ben er ook niet vies van om een paar dagen niet te douchen.
Het plan voor een roadtrip had ik al langer, maar het is er gewoon nooit eerder van gekomen. Ons idee is dus om langs de Atlantische kust te rijden, omdat we willen leren surfen. We zien wel waar we stranden. Ik heb zelf watervrees, dus voor mij wordt het echt een angst die ik ga overwinnen. Het surfboard is al aangeschaft en hangt bovenin de bus.
We hadden gewoon een standaard camper kunnen aanschaffen, maar dat vind ik vreselijke dingen. Alsof je al met pensioen bent. Bij de Ford Transit die wij hebben, kon alles aan de binnenkant naar eigen hand worden gezet. Een omgebouwde werkbus. De bank, wanden, vloer en plafond heb ik eruit gesloopt om het helemaal te verbouwen naar onze eigen smaak. Ook heb ik de hele bus geisoleerd. Mijn grootste angst? Dat de camper ermee ophoudt en daarmee ook onze roadtrip aan een einde komt.”
Tekst: Michelle van der Molen
