Haar spierziekte houdt tweedejaars Maud de Reu niet tegen. Met haar paard Webron traint ze keihard om geselecteerd te worden voor de Paralympische Spelen in 2020. “Mijn ziekte heeft me sterker gemaakt.”
‘Heel vet’ vindt de 20-jarige Maud het, dat haar doel zó dichtbij is. Als kind had ze al de ambitie om grootse dingen te doen in de paardensport. Inmiddels is de student HBO Rechten één van de besten van Nederland op het gebied van dressuur. Ze zit zelfs in het ‘Olympisch kader’: een soort voorselectie voor de Spelen. Via observatiewedstrijden zal worden bepaald wie de meeste kans op medailles heeft én dus mee mag naar de Spelen in Tokyo.
Maud: “Daarvoor moet ik keihard werken; vijf keer per week train ik met Webron. Een ‘normaal’ mens heeft honderd procent energie, ik slechts ongeveer zestig procent. Ja, dat is soms balen. Maar als ik mijn ziekte niet had gehad, weet ik niet of ik zoveel had bereikt.”
Mentaal sterk
Want juist die wilskracht maakt dat Maud het volhoudt. Vanaf haar geboorte heeft ze de spierziekte SMA type 3. “Daardoor heb ik veel minder spierkracht dan andere mensen, vooral in mijn armen en benen. Ik heb minder balans en ben snel moe. Maar door veel te rusten kan ik alle energie in de sport stoppen. Dat is voor mij het allerbelangrijkste. Ik heb op dat gebied de drang om mezelf te bewijzen: hoe groter de uitdaging, hoe beter. Mijn ziekte heeft me mentaal sterker gemaakt. Ik wilde steeds beter worden, bewijzen dat het me wél zou lukken om op hoog niveau paard te rijden. Ik geloof in mezelf: bij wedstrijden ben ik totaal niet zenuwachtig.”
Dat dressuur een sport is die goed bij Maud past, ontdekte ze al op jonge leeftijd. “Andere sporten waren lastig voor me, omdat ik niet kan rennen. Paardrijden lukte wel. Ik vond het leuk en werd steeds beter. In 2015 werd ik uitgenodigd voor een talentendag, daar kwam ik in aanraking met de para-dressuur: op hoog niveau paardrijden voor mensen met een fysieke beperking. Dat was geweldig: ik wilde altijd al de top bereiken, maar met regulier paardrijden zou dat lastig worden.”
Haar droom werd haalbaar. “Ik begon aan wedstrijden mee te doen en dat ging steeds beter: zo werd ik dit seizoen derde op het Nederlands Kampioenschap.”
Langzaam achteruit
Maar om intensief te kunnen paardrijden zijn er voor Maud wel aanpassingen nodig. “Er zitten bijvoorbeeld lusjes aan de teugels vast, omdat mijn handen minder kracht hebben. In de beugels, waar je je voet in doet, zitten magneten. En onder mijn laarzen een ijzeren plaatje. Zo blijven mijn voeten in de beugels hangen.” Daarnaast doet Maud ook twee keer per week aan kracht- en conditietraining. “Op die manier blijf ik zo sterk mogelijk. Met mijn fysiotherapeut zoek ik steeds de grens op en gaan we er soms bewust overheen.”
Flexstudie
Met zo’n druk schema én die vermoeidheid heeft Maud een ander leven dan de gemiddelde student. “Studie en topsport tegelijk is behoorlijk pittig. Ik ben veel weg en mis dan colleges en tentamens. Maar sinds ik ‘flexstudeer’ volg ik niet alle vakken tegelijk, dat scheelt tijd. Een studentenleven heb ik totaal niet, maar dat kan ook niet. Uitgaan en drinken hoort niet bij een topsportleven en bovendien kan het niet met mijn ziekte. Als ik uit zou gaan, heb ik er een week last van.”
Beter gaat dat ook niet worden, weet Maud. “Mijn lichaam gaat langzaam achteruit: tien jaar geleden was ik er beter aan toe. Maar het kan alle kanten op gaan met deze ziekte: de ene persoon kan op z’n veertigste nog traplopen, de ander zit al in een rolstoel. Wat dat betreft ben ik met de toekomst niet zo bezig, ik zie wel wat er komt. Plannen kan je het toch niet. Ik haal er in ieder geval het beste uit nu ik nog jong ben.”
Tekst: Silke Polhuijs
Foto’s: Gerben Rink
Help Maud naar de Spelen!
Omdat het bereiken van de top duur is, is Maud een crowdfunding-actie gestart. “De inschrijving voor wedstrijden kost veel geld. Daarnaast heb ik ook reis- en verblijfkosten, ik betaal bijvoorbeeld de stalling. En Webron is een lease-paard, dus dat kost ook wat. Ik betaal nu veel van m’n spaarrekening, want doordat ik al mijn energie stop in het trainen en mijn studie, lukt het niet om ook nog te werken.”
Wil je Maud helpen? Mail haar dan op mauddereu@gmail.com.
