De automatische klapdeuren van gebouw A gaan al weken niet meer vanzelf open, wat een hoop ergernis geeft bij studenten en medewerkers.
Tot voor kort openden de deuren vanzelf als iemand de sensor boven de deur naderde, maar dat gebeurt niet meer; studenten en medewerkers moeten de deuren zelf open duwen. Dat is met name vervelend voor schoonmakers, kantinemedewerkers en huismeesters die zware spullen vervoeren en voor mensen met een functiebeperking. Het systeem van sensoren op de klapdeuren is een paar weken geleden stil gezet, om te experimenteren met een ander systeem. Maar deze week laat Huisvesting het oude systeem weer activeren.
Niet defect
Veel mensen denken dat de automatische deuren defect zijn. Maar dat is niet het geval, zegt Anton de Ruiter van de afdeling Huisvesting. “We hebben de afgelopen weken experimenten uitgevoerd met het automatische systeem, uiteindelijk is besloten de oude situatie te herstellen. Deze week wordt het systeem met sensoren weer geactiveerd.”
Aanleiding voor de experimenten is dat er veel warme lucht uit gebouw A wegstroomt via de klapdeuren, naar gebouw B en naar de hal tussen A en S. Gebouw A heeft een eigen klimaatsysteem. Huisvesting wilde mogelijkheden onderzoeken voor een betere klimaatbeheersing en energiebesparing.
Push en go
De Ruiter: “De sensoren anders afstellen, waardoor de deuren korter open bleven, bleek geen goede oplossing. Daarna hebben we de sensoren gedeactiveerd en tijdelijk een ander systeem op de deuren laten plaatsen, genaamd ‘push en go’.” Daarbij hoeft de gebruiker slechts een lichte duw tegen de deuren te geven waarna ze automatisch open gaan. “Aan dit systeem moeten gebruikers wel wennen, want als je geen duwtje geeft maar tegen de deur aan blijft drukken, dan gaat hij lastig open.”
Huisvesting wil niet verder met dit push en go-systeem, maar om een andere reden: “Een aantal studenten met een ernstige functiebeperking blijkt niet in staat om licht tegen de deuren aan te duwen. Om deze doorgangsroute voor deze studenten toegankelijk te houden, moeten we dus toch weer terug naar het oude systeem met sensoren.”
Communicatie
Huisvesting heeft de experimenten onaangekondigd uitgevoerd, maar had dat achteraf gezien beter kunnen communiceren. Want over de hele campus ging rond dat er ‘iets mis’ was met de deuren. Omdat gebruikers in de veronderstelling waren dat de deuren defect waren, was er veel ergernis dat die niet gerepareerd werden. Uiteindelijk stelde zelfs de medezeggenschapsraad officiële vragen aan het bestuurscollege over de ‘kapotte’ deuren.
Dat de experimenten zoveel ergernis en klachten zouden opwekken bij mensen zónder een functiebeperking, had De Ruiter niet voorzien. “Studenten en medewerkers zijn snel aan het automatisch opengaan gewend geraakt, maar deze systemen worden aangelegd voor mensen met een functiebeperking. Op de campus zijn nog veel deuren die gewoon met de hand opengemaakt moeten worden en dat zal voorlopig ook zo blijven.”
