Een volle agenda. Nooit eens rust. Alles willen doen. Het lijkt normaal. Vijf Windesheimers over hoe ze vastliepen, en wat ze hebben geleerd. Hieronder het verhaal van André Tertoolen.
‘Het is een struggle for life’
Op een dag, het was in maart 2009, werd ik wakker en zei tegen mij vrouw: het gaat echt niet meer, ik weet het allemaal niet meer. Ik kan niet meer nadenken, ik kan geen beslissingen meer nemen.
Daarna heb ik een maand of vier thuis gezeten. Als ik terugkijk naar de jaren die daar aan vooraf gingen, dan had ik de vaste, maar belemmerende, overtuiging dat ik altijd ‘aan’ moest staan voor mijn omgeving. Op een gegeven moment ging ik naar mijn werk en dan ging ik zitten zo van: ik zie wel wat er gebeurt. Ik kreeg zoveel prikkels dat ik mijn persoonlijke agenda van ondergeschikt belang maakte en me liet overstromen door allerlei vragen die op dat moment op me afkwamen. En daar was ik dan heel druk mee, waardoor ik niet aan mijn eigen werk toekwam. Ik was gewoon niet meer de regisseur van mijn eigen werk. Dat is een fuik waar je inzwemt, en dat gaat heel geleidelijk.
Inmiddels heb ik veel geleerd over hoe je daar mee om kunt gaan, bijvoorbeeld dat je ‘wekelijks onderhoud’ moet plegen, zoals dat heet in timemanagement-taal. Een bezinningsmoment om te zeggen ‘wat heb ik gedaan, wat moet ik nog doen, wat komt eraan’ en ‘wat is belangrijk, wat kan wachten, wat kan een ander doen’ en ‘waar ga ik de komende tijd mijn aandacht aan geven?
Op de een of andere manier vinden mensen het makkelijker om aangejaagd te worden door urgente dingen in plaats van de rust op te zoeken. Dus je terugtrekken en zeggen: de komende vier uur heb ik mijn mail en mobiel uit en zit ik niet op Windesheim of niet op een vindbare plek op de hogeschool en ga ik me bezighouden met de dingen die belangrijk zijn.
In de praktijk is het voor mij nog altijd moeilijk om dat in te bedden in m’n basisgedrag, dus het is een struggle for life. Daarom ook heb ik onlangs de training ‘Nooit meer te druk’ van Windesheimdocent en coach Rob Hermans gevolgd, gebaseerd op het gelijknamige boek waar ik veel aan heb gehad. Ik vergelijk het met je lichamelijke conditie, daar moet je aan blijven werken, anders raak je het kwijt.
André Tertoolen is docent aan de opleiding commerciële economie
Foto: Jasper van Overbeek
Lees ook de andere interviews in deze serie:
Er zijn 2 reacties op «Over de kop (2): André»