Felien: Stukafest

Ik zit in de organisatie van het Zwolse Stukafest, dat is een avond met muziekoptredens in studentkamers plus een eindfeest in Hedon. De afgelopen tijd was ik bezig met het regelen van artiesten. Wat ik deze week miste is zelfvertrouwen. Ondanks dat er supertoffe artiesten komen, voelde ik toch een bepaalde onzekerheid. Was het onderhuidse angst, of vrees om afgekeurd te worden? Zullen we genoeg mensen trekken? Ben ik wel bekwaam genoeg om deze functie te vervullen? Ik weet het niet. Maar ik wilde deze editie koste wat het kost laten slagen. En help; Stukafest is al op 28 februari! Dat was het enige wat er in mijn hoofd omging.

Gisterochtend werd ik wakker, opende ik mijn laptop en kreeg meerdere pushberichten over alle narigheid die zich ‘NU’ weer in de wereld afspeelt. Verhalen over de uitbraak van het Corona-virus in Italië, of berichten over dat Nicoletteke en Joost Staudt definitief gaan scheiden. ‘Wij zijn uit elkaar gegaan als vrienden,’ luidde de tekst. Het woord vrienden heeft vervolgens nog een poos door mijn hoofd gespookt. Waarom maak ik mij toch zo’n zorgen dacht ik. Waarom durf ik mij niet kwetsbaar op te stellen… op Stukafest komen toch juist alleen maar vrienden. Ook mijn vrienden notabene.

En dus greep ik mijzelf bijeen en dacht ik aan Stukafest Utrecht. Twee weken geleden zat ik daar dan, tussen de kratjes, hippe tantes die graag hun seksleven willen bespreken en een nogal mysterieuze trans(gender), die het woord twijfel nog eens goed aankaartte. Want stel nou dat je een man, vrouw, allebei of geen van beide bent. SO WHAT. Het studentenleven is toch juist om erachter te komen wie je echt bent?

Terwijl ik mij zat op te vreten over wie ik nu eigenlijk ben en of het uitmaakt wie we überhaupt zijn, werd ik op mijn schouder getikt door een jongen met bruin kroezend haar. Zijn donkerblauwe ogen en zijn zachte stem lieten mij direct tot rust komen. ‘Wat zit je daar nou voor je uit te staren? Geniet van het moment’, zei die lachend. Ik voelde mijn hartslag tot rust komen en besefte mij meteen dat er genoeg dingen zijn waar je je druk over kunt maken. Maar dat dit niet het juiste moment was, dat was duidelijk.

En daarom ben ik zo ontzettend veel van Stukafest gaan houden. Het is een avond waarbij ik tot bezinkingen, nieuwe ideeën, vrienden, maar ook tot twijfel word gebracht. Niets is te gek en alles mag. En dat is toch wel heel erg bijzonder.

Felien is tweedejaars student journalistiek