Noor: corona-onzekerheid

Daar zit ik dan. Aan de keukentafel, laptop opengeklapt terwijl ik mijn hele plan voor het komende semester stukje bij beetje verder uiteen zie vallen.

Vorige week donderdag huppelde ik nog vrolijk door het auditorium met mijn fotocamera om de nek. Ik was foto’s aan het schieten van Uitgelicht, het interviewprogramma van de opleiding journalistiek, waar sportjournalist Joep Schreuder te gast was. Voorafgaand aan de uitzending gaf hij de crew al geen hand, omdat hij uit Brabant kwam. ‘Die man neemt het wel erg serieus’, zei ik gekscherend tegen mezelf.

Meteen na de uitzending was daar de eerste van vele persconferenties deze afgelopen dagen. Daar kwam nog geen bijzondere informatie voor ons studenten uit voort, behalve handen wassen, afstand houden en geen handen schudden.

Afijn, die avond kwam het bericht dat Windesheim in ieder geval vrijdag dicht zou zijn en inmiddels tik ik op woensdagavond vanuit huis deze column. Onwetendheid overheerst. Bij mij en bij mijn medestudenten. For your information: ik ben tweedejaars student journalistiek en ik ga samen met drie anderen van eind april tot half mei voor onze studie naar het buitenland om daar producties te gaan maken. Mits alles nog doorgaat. En met mij nog een stuk of tien groepjes. De bestemmingen gaan van Duitsland naar Curaçao en van Finland naar India.

Ik heb het geluk dat ik dit semester al veel zelfstandig moest werken, dus qua contacturen mis ik niet zo veel. De informatie wordt nu allemaal op de ELO gezet en voor vragen zijn er bij de meeste vakken telefonische spreekuren. Ook de deadlines die nog moesten komen, zijn allemaal naar een later moment opgeschoven.

Het is vreemd om te beseffen dat je de mensen die je normaal elke dag ziet, een paar weken niet meer zult ontmoeten. Ondertussen zit je braaf achter je laptop opdrachten te maken met die ene grote vraag in je achterhoofd. Kan onze reis nog wel doorgaan?

De informatievoorziening vanuit de opleiding is prima, alleen die trip naar het buitenland is het enige waar wij erg weinig informatie over krijgen. Niet gek natuurlijk, ik neem aan dat ze achter de schermen nog druk aan het overleggen zijn. Wie vergoedt de kosten als de reis niet doorgaat? Hoe komen de studenten dan aan de studiepunten die met de productie en de voorbereiding van de reis verdiend konden worden?

Het is afwachten. Meer dan dat kun je niet doen op dit moment. Tot die tijd is het opdrachten maken, hopen, jezelf volvreten en bovenal heel veel series kijken. We slaan ons er wel doorheen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *