Hoe beleefde een Windesheimstudent de afgelopen week? Studentverslaggever Maarten Kors over het tot stilstand komen van zijn eigen opleiding Journalistiek.
Een week geleden had ik het mij nauwelijks kunnen voorstellen. Voor de verandering staat er eens geen file in het voetgangerstunneltje tussen het station en de campus, boven gebouw X lijkt wel een neutronenbom ontploft. Ik denk dat niemand vorige week donderdag had kunnen vermoeden dat we elkaar minstens drie weken niet meer zullen zien.
Toch voorspelde twee weken eerder al een docent, Ferdi Hofstede, een totale lockdown. Als energiebedrijf Engie al zijn medewerkers naar huis kan sturen, waarom zou Windesheim dat dan niet doen, zei hij toen in de WIN.
Donderdagavond om half elf ’s avonds: het moment van de waarheid. Iedereen kreeg een mail waarin collegevoorzitter Henk Hagoort zijn uitspraak van eerder die dag terugnam. Vrijdag 13 maart zouden er geen colleges zijn en het vriendelijke verzoek om thuis te blijven. Op Twitter delen studenten niet vaak posts van Windesheim, maar het bericht dat we morgen ‘virusvrij’ hadden kon toch maar mooi op tientallen retweets rekenen.
Vrijdag de dertiende brak aan. Vanuit de opleiding Journalistiek kwam geen bericht. We zouden eigenlijk maandag het land in worden gestuurd met camera’s en audio-apparatuur. Een medewerker van de uitleenbalie wist al dat we die praktijkweek wel konden shaken, en zo geschiedde. Maandag kwam dan eindelijk de eerste mail vanuit de opleiding: de deadline voor de praktijkweek verschoof vooralsnog naar 10 april. En over onze buitenlandse studiereizen naar Belfast, Berlijn, Paramaribo tot Naypyidaw wilden ze 25 maart een besluit nemen.
De meeste studenten hadden zich toen al bij de situatie neergelegd. In groepsapps werd al van drie weekjes ‘Corona-vakantie’ gesproken. Een afstudeerder ging deze week toch naar gebouw X. ‘Ik heb nog nooit zo weinig mensen op Windesheim gezien. De parkeergarage was dicht, dus ik heb mijn fiets voor de deur neergezet. Het hele X-gebouw leek wel een stiltecoupé.’
Tweedejaars Lieke was bang dat het OV stilgelegd zou worden en vertrok zo snel mogelijk naar het noorden. ‘Ik woon in Amersfoort en mijn vriend in Oost-Groningen. Ik heb al mijn spullen gepakt en ben meteen vertrokken. Mijn moeder redt zich wel, maar mijn vriend wil ik geen maand hoeven missen.’
Klasgenoot Edwin snapt dat de opleiding terughoudend is in de communicatie. ‘Zij kunnen ook niet toveren. Toch baal ik een beetje, ik ben momenteel echt even bevroren qua studie. Ik weet namelijk niet of de opdrachten die ik nu doe nog zin gaan hebben.’
Morgen ga ikzelf Microsoft-Teams maar eens uitproberen. Want ook in tijdens van sociale isolatie moeten er oeverloze reflectieverslagen en plannen-van-aanpak worden geschreven. Sommige dingen veranderen nooit!
Maarten Kors is tweedejaarsstudent Journalistiek
